Mijn familiegeschiedenis: zeven vragen aan Ton van Cauwenberghe

Ton van Cauwenberghe (66, Koningslust) was als docent biologie al bezig met stambomen bij het onderwijzen van zijn leerlingen over genetica. Hij wist zelfs familieleden van collega-docenten en leerlingen in één stamboom samen te brengen! Zijn interesse in zijn eigen familiegeschiedenis begon toen hij een waardevol A4-tje ontving met voorouders van zijn vaders kant. Bij het verifiëren van die informatie in het rijksarchief van België stuitte hij onder andere op diverse akten in het Latijn, handgeschreven met een ganzenveer door de pastoor van Herzele.

Ton van Cauwenberghe, voormalig biologiedocent en MyHeritage gebruiker uit Koningslust

1.Hoe is uw interesse in familiegeschiedenis gewekt?

Het begon allemaal op de begrafenis van mijn tante (partner van de broer van mijn vader) in 2002. Iemand die ik toen nog niet kende, vroeg of ik interesse had in de voorouders van mijn vader. Hij gaf mij toen een A4-tje met daarop de stamreeks van mijn vader, ‘van Cauwenberghe’ tot 1620 terug in de tijd. Op dat moment was ik nog helemaal niet bezig met mijn voorouders, maar ik realiseerde me wel dat ik dat papier goed moest bewaren. Het zou eens van pas kunnen komen. Toen op 2 april 2008 mijn vrouw plotseling kwam te overlijden, kwam al gauw de leegte en de stilte in huis. Exact 1 maand na haar overlijden ben ik begonnen aan mijn stamboom. Ik wilde de verhalen van mijn vrouw over haar familie vastleggen, in een boekje of in een stamboom.

Ik koos voor een stamboom, omdat ik als biologiedocent elk jaar mijn leerlingen een ‘stamboomonderzoek’ liet doen. Zij moesten de overerving van o.a. bloedgroep, resusfactor, tongrollen, oogkleur, kleurenblindheid etc. uitzoeken bij het thema erfelijkheid/genetica. Daarbij kregen ze de opdracht om zo’n 40 tot 60 familieleden in een stamboom te zetten en van al die personen acht erfelijke eigenschappen verzamelen. Zo kreeg ik een groot aantal jaren achter elkaar elk jaar van zo’n 100 tot 120 leerlingen werkstukken met veel familieleden van mijn leerlingen. Toen ik in mei 2008 besloot om een stamboom te maken van de familie van mijn vrouw (Philipsen) en van mezelf (van Cauwenberghe) bleek al snel dat ik daar ook familieleden van mijn leerlingen aan kon koppelen. En binnen een mum van een tijd had ik de halve school met al hun voorouders (leerlingen en collega’s) in één stamboom aan elkaar gekoppeld.

2. Wat heeft u gevonden en hoe ver terug bent u gekomen?

Van de kant van mijn vader (van Cauwenberghe) heb ik in eerste instantie de gegevens van dat bovengenoemde A4-tje van die onbekende voorouders in mijn stamboom gezet. Maar ik had al snel gezien dat er iets niet klopte. Een van mijn voorouders Franciscus van Cauwenberghe trouwde in 1739 met Isabella Wa(e)rmoes. Maar op dat A4-tje stond dat zij een zoon hadden (Johannes Franciscus van Cauwenberghe) die geboren was op 1 december 1736. Dus drie jaar voordat het huwelijk van zijn ouders plaatsvond.

3. Kunt u vertellen over een bijzondere ontdekking, ervaring of moment in uw onderzoek?

Omdat ik niet zomaar gegevens in een stamboom wilde zetten die mogelijk niet juist waren, zocht ik uit wie mij dat A4-tje gegeven had in 2002. Nadat ik die persoon gevonden had en hem de vraag voorlegde over die zoon die dus voor het huwelijk van zijn ouders geboren was, kreeg ik te horen dat hij die informatie weer gekregen had van een Belgische genealoog. Ik wist dus nog steeds niet wat er niet klopte. Wij besloten toen maar om samen in de archieven te duiken van het rijksarchief van België in Ronse/Rouaix. Daar vonden we uiteindelijk in indexboeken en op microfilms in 3 dagen tijd heel veel originele documenten over mijn voorouders: alle akten in het Latijn, handgeschreven met een ganzenveer door de pastoor van Herzele. In de geboorteakte van Johannes Franciscus van Cauwenberghe vonden we het antwoord op mijn vraag. Hij was namelijk een ‘filius illigitimus’ ofwel een onwettig kind. En zijn moeder trouwde drie jaar later met Franciscus van Cauwenberghe. Dus mogenlijk ben ik geen van Cauwenberghe, maar nakomeling van een onbekende die Isabella Wa(e)rmoes zwanger heeft gemaakt.

4. Wat is uw doel bij het onderzoeken van de familiegeschiedenis? Wat brengt het u?

Mijn oorspronkelijke doel was om mijn voorouders en die van mijn overleden vrouw uit te zoeken en in een stamboom te zetten. En vervolgens bij zoveel mogelijk van al die voorouders foto’s en documenten te zetten, zoals trouwboekjes of krantenartikelen. Het brengt me heel veel plezier en afleiding. Bij dat gespeur naar steeds meer informatie vergeet ik gewoon de tijd en dan is een dag zo voorbij. Het werkt zo verslavend dat ik bijna elke avond pas ‘in de vroege ochtend’ naar bed ga. Moe maar voldaan.

5. Wat zijn de reacties van uw familie? Zijn de familieleden betrokken bij het onderzoek, of bijvoorbeeld actief lid van uw familiesite?

Het begrip ‘familie’ is natuurlijk iets anders dan het begrip ‘bloedverwanten’. Een groot deel van mijn familie is (net als ik voor 2 april 2008) niet echt bezig met hun voorouders. Ze leveren me wel alle informatie die ik nodig heb als ik erom vraag, maar kijken slechts af en toe in de stamboom. Ik begrijp dat en vind dat ook niet erg. Als er iemand van hun naasten is overleden gaan ze zich meer interesseren, of als er weer een kleinkind is geboren.

6. Waarom zou u anderen aanbevelen, ook hun familiegeschiedenis te ontdekken?

Heel simpel: omdat dit over jouw eigen roots gaat. Waar woonden die voorouders van je? Wat voor beroep oefenden ze uit? Hoeveel kinderen kregen ze? Waaraan zijn ze overleden? Hoe oud werden ze? Hoe vaak trouwden ze? Allemaal een stukje geschiedenis van je eigen 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128 (en ga zo maar door) voorouders. Daarmee laat je weer een naslagwerk na voor je eigen kinderen en kleinkinderen die later misschien ook meer willen weten over hun afkomst.

7. Welke tips heeft u voor anderen die hier ook mee bezig zijn?

Werk samen met andere genealogen, wissel informatie met elkaar uit. Of nog liever: bouw met meerdere geïnteresseerden aan één grote stamboom. Dat is veel efficiënter dan dat iedereen aan zijn eigen kleine stamboom bouwt.

Heeft u ook een mooi verhaal over uw onderzoek en familiegeschiedenis dat u zou willen vertellen in ons blog? Stuur dan een mail naar nederlands@myheritage.com. We kijken uit naar uw verhalen!