Het Paleis voor Volksvlijt is in 1852 ontstaan uit een idee van Dr. Samuel Sarphati met als doel een centrale moderne locatie te worden voor idealistische en educatieve tentoonstellingen. Een kollosaal gebouw. Met zijn 126 meter lengte, 81 meter breedte en een 60 meter hoog koepeldak was het groter en hoger dan het Koninklijk Paleis en had het een grondoppervlak dat vergelijkbaar was met het Damplein.
Of het Paleis voor Volksvlijt haar beoogde doelstelling heeft behaald valt te betwisten. In de loop der jaren kreeg het gebouw te kampen met diverse financiele crisissen tot het in de nacht van 18 op 19 april 1929 door brand verwoest werd. De galerij bleef deels gespaard, maar het hoofdgebouw is nooit meer herbouwd. In de galerij bevonden zich woningen en winkels, waar onder meer Gerard Reve in de jaren vijftig woonde. In 1960 werd de galerij echter afgebroken om plaats te maken voor het gebouw van de De Nederlandsche Bank.
Omdat deze instelling sinds de invoering van de euro een belangrijk deel van haar functie heeft verloren, wordt door sommigen bepleit om het Paleis voor Volksvlijt te herbouwen. Op 17 juni 2002 werd zelfs een Stichting tot Herbouw en Exploitatie van het Paleis voor Volksvlijt opgericht. In de nieuwe vleugel van Luchthaven Schiphol is een klein deel van het Paleis onder die naam als replica herbouwd als restaurant.