De geschiedenis van Nederlandse migratie naar de Verenigde Staten

De geschiedenis van Nederlandse migratie naar de Verenigde Staten

Veel Nederlanders hebben voorouders die zijn uitgewaaierd over de wereld. Bekende landen waar Nederlanders in het verleden heen zijn vertrokken, zijn onder meer de Verenigde Staten, Canada, Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland. In dit blog richten we de blik op migratiegolven vanuit Nederland naar de Verenigde Staten.

Heeft u ook voorouders uit de Verenigde Staten? Bekijk onze collecties met Amerikaanse historische gegevens en kijk wat u kunt ontdekken over hun leven!

De migratie van Nederlanders naar Amerika vond voor het eerst plaats in de zeventiende eeuw. Er zijn drie migratiegolven te onderscheiden. De eerste migratiegolf vond plaats in 1609 naar Noord-Amerika toen de West-Indische Compagnie onder leiding van Henry Hudson de verkenning en kolonisatie sponsorde van wat de Nieuwe Wereld werd genoemd. De belangrijkste reden voor de migratie was om handelsposten te vestigen in Noord-Amerika. Dit leidde tot de oprichting van een groot handelsimperium in Noord-Amerika dat later leidde tot de oprichting van Fort Nassau in 1614; de tweede Europese nederzetting die ook bekend stond als Brits Noord-Amerika. In 1925, tien jaar later nadat de eerste groep immigranten zich in Noord-Amerika had gevestigd, vestigden zich dertig gezinnen uit Nederland op een plaats die later bekend stond als de Nieuwe Wereld. De immigranten vestigden zich later in 1625 in Amsterdam om handel te drijven.

De door de West-Indische Compagnie opgeëiste kustlijn en belangrijkste plaatsen (bron: Wikipedia, Public Domain)

De door de West-Indische Compagnie opgeëiste kustlijn en belangrijkste plaatsen (bron: Wikipedia, Public Domain)

In 1629 beïnvloedde de West-Indische Compagnie mensen in Nederland om naar Amerika te migreren om de bevolking van de Nederlandse immigranten verder te vergroten. Het bedrijf bood land aan langs de Rivers Hudson te koop aan investeerders die als stimulans meer mensen konden helpen naar Noord-Amerika te migreren. Tot de families die het land kwamen kopen, behoorden onder andere Stuyvesant, de Schuyler en de Roosevelts. Deze families vestigden landgoederen onder het systeem van de Nederlandse West-Indische Compagnie dat bekend staat als het ‘patroonsysteem’. Dit was een manier om hen aan te moedigen veel immigranten naar Amerika te helpen. Het systeem faalde en een andere manier om investeerders aan te moedigen, zoals het vervoeren van kinderen uit verschillende weeshuizen van Nederland naar Noord-Amerika, om contractarbeiders te aan bieden om de populatie van de Nederlandse immigranten te vergroten, leverde niet voldoende op.

Na de overname van Nieuw Amsterdam door de Engelse kolonisten in 1638 waren de Nederlanders terughoudend om naar Amerika te migreren. Pas in de 19e eeuw begonnen ze weer naar Amerika te migreren. Bedrijvigheid leverde niet voldoende voordelen op, aangezien de belastingen in Holland hoog waren en de lonen erg laag. In plaats daarvan namen ze hun toevlucht tot landarbeid.

De tweede immigratiegolf die ook bekend stond als de ‘Grote Migratie’ vond plaats in de jaren 1840 toen de Nederlandse economie door een zware periode ging. Dit was het gevolg van een ernstige mislukking in de productie van gewassen zoals aardappelen. De andere factor die de tweede migratiegolf mogelijk maakte, was de religieuze spanning door afscheidingsbeweging binnen de Nederlandse Hervormde Kerk in Nederland waar een deel van de gemeente tegen de liberalisering van de Nederlandse Kerk was.

Tussen de jaren 1840 en 1850 migreerden de Nederlandse afgescheidenen onder leiding van hun religieuze leiders ook naar de Verenigde Staten. Ze brachten de Nederlands Hervormde Kerk in de Verenigde Staten met zich mee en werden ze een sterke onafhankelijke kerk in de Verenigde Staten. Ze vestigden zich in het Midwesten, waar de huidige steden Cedar en Grove in Wisconsin ontstonden. Sommigen vestigden zich in Illinois. Anderen vestigden zich in Michigan en Lower Peninsula. In Lower Peninsula stichtten ze Hollandse en Zeeuwse gemeenschappen. Andere nieuw door Nederland gestichte gemeenschappen in de Verenigde Staten zijn Pella en Iowa, Zeeland, Drenthe, Vriesland en Graafschap. Deze gemeenschappen werden gevormd door conservatieven die hun culturele praktijken bleven beoefenen door hun tradities van de ene generatie op de andere door te geven. Sommige immigranten vestigden zich verder in Chicago en Grand Rapids tegen het einde van de negentiende eeuw en begonnen handel te drijven omdat landbouwgrond niet volstond om de groeiende bevolking te onderhouden. Daarnaast waren de kosten van de landbouwgrond ook erg hoog, waardoor velen het zich niet konden veroorloven.

In 1847 vestigden meer dan zevenhonderd Nederlandse afgescheidenen zich in de buurt van Lake Michigan, dicht bij een dorp van inheemse volken van Amerika. Door hun nederzetting en vreedzaam samenleven ontstonden de stad Holland en Michigan. Na twee jaar van vreedzaam naast elkaar bestaan, migreerden de inheemse volken naar het noorden om weg te gaan van de Nederlandse immigranten die naar hun mening pokken in hun regio brachten en inmenging van het vee van de immigranten op hun landbouwgrond.

De derde golf van Nederlandse immigratie was na de Tweede Wereldoorlog. Naar schatting vestigden zich 340.000 Nederlandse immigranten in de Verenigde Staten van Amerika. Hun immigratie werd vergemakkelijkt door de steun van de regering om de sterke toename van de bevolkingsgroei. De regering moedigde daarom mensen aan om naar Amerika te emigreren.

Immigranten ontvangen gratis maaltijd op Ellis Island (bron: The New York Public Library, Public Domain)

Immigranten ontvangen gratis maaltijd op Ellis Island (bron: The New York Public Library, Public Domain)

De drie immigratiegolven van de Nederlanders hebben geresulteerd in de assimilatie van de immigranten in de Amerikaanse cultuur. Er wonen naar schatting bijna acht miljoen Nederlanders in Amerika. De meesten van hen wonen in grote steden als Ohio, Texas, Illinois, Florida, Washington, Californië, New York en Iowa. De effecten van de Nederlandse immigratie zijn tot op heden in de Verenigde Staten voelbaar. Ongeveer een procent van de Engelse taal is van Nederlandse oorsprong. Zo heeft de Nederlandse taal een plaats in het Amerikaans Engels gevonden. Woorden als ‘bamboo’, ‘bundle’ en ‘cashier’ hebben een Nederlandse oorsprong. Veel moderne gebouwen in een stad als New York hebben nog steeds Nederlandse architectonische ontwerpen. De scherp getrapte daken van veel gebouwen is een goed voorbeeld. Op enkele plaatsen in de Verenigde Staten staan ​​nog namen die bijvoorbeeld uit de Nederlandse taal komen; ‘New Amsterdam’, ‘Staten Island’ en ‘Wyckoff Farmhouse Museum.’ De vlag van New York City heeft drie kleuren; wit, blauw en oranje waarvan wordt aangenomen dat deze zijn beïnvloed door de Nederlandse kleuren. De Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring heeft enige Nederlandse invloed; bijvoorbeeld het woord “Plakkaat van Verlatinghe” wat akte van afzwering betekent.

In de geschiedenis van de Verenigde Staten van Amerika hadden veel presidenten hun Nederlandse oorsprong. Onder hen zijn de 8e Amerikaanse president; Martin Van Buren, Theodore Roosevelt, Warren G. Harding, de 29e president, Franklin D. Roosevelt, de 32e president en Georg Bush.

Wat betreft religie zijn verschillende kerken in Amerika van Nederlandse oorsprong. Velen van hen beoefenen nog steeds de tradities van de eerste immigrantenkerken. Bijvoorbeeld de Reformed Church in America, Free Reformed Churches, Heritage Netherlands Reformed Congregation en vele andere kerken.

MyhHeritage heeft uitgebreide collecties historische gegevens uit de Verenigde Staten. Het bekijken van deze gegevens is gratis; om deze volledig te bekijken en op te slaan in uw stamboom is een data-abonnement nodig. Start vandaag nog het onderzoek naar uw familiegeschiedenis!