75 jaar nadat 2-jarige en moeder gescheiden werden in Auschwitz, vinden hun families elkaar weer terug

Toen de zoon van Clare Reay een MyHeritage DNA-test voor haar kocht, hoopte ze iets te ontdekken over de etnische achtergrond van haar moeder.

Ze had nooit gedacht dat de test haar zou leiden tot het oplossen van het mysterie van de afkomst van haar moeder en dat ze de zussen zou vinden die al meer dan 50 jaar naar haar op zoek waren.

Bekijk hun ontroerende virtuele hereniging bij de TODAY Show:

Clare’s moeder Evelyn geloofde altijd dat ze in 1945 in een concentratiekamp was geboren en wees was geworden. Ze werd daar na de bevrijding gevonden en naar een weeshuis in Israël gestuurd, waar ze door een Belgisch echtpaar werd geadopteerd en uiteindelijk naar Engeland verhuisde. Zonder kennis van haar oorspronkelijke naam of geboortedatum waren alle pogingen van Evelyn om meer te weten te komen over waar ze vandaan kwam, praktisch zinloos.

Clare (links) met haar moeder Evelyn (midden) en vader

Toen kwam er een DNA-match op MyHeritage en veranderde alles.

Hoe vind je iemand die haar naam niet kent?

De zusters Dena Morris en Jean Gearhart uit Ohio, V.S., waren volwassen toen hun moeder Dora vertelde dat ze een oudere zus had die in Auschwitz was verdwenen. Ze vertelde hen dat ze met haar tweejarige dochter Eva in het concentratiekamp was aangekomen. Dora werd bij aankomst van Eva gescheiden, en ze zag haar nooit meer terug.

Dora en Eva

Dora overleefde Auschwitz en ging naar Oostenrijk, waar haar dochters Jean en later Dena werden geboren. Het gezin verhuisde naar de Verenigde Staten toen de meisjes jong waren.

Dora’s paspoort, uitgegeven in 1948

Toen Jean en Dena erachter kwamen dat ze nog een zus hadden, gingen ze op zoek naar haar – en hun zoektocht duurde meer dan 50 jaar. Dora keerde twee keer terug naar Duitsland en doorzocht elk weeshuis dat ze kon vinden, maar tevergeefs. “Het eiste zijn tol van haar,” zegt Dena.

De zussen probeerden ook via het Rode Kruis Eva te vinden. “Maar hoe vind je iemand van wie je de naam niet kent? We kenden haar naam, maar ze zou haar eigen naam niet gekend hebben. Dus we liepen overal vast.”

Een onverwachte DNA Match

Ongeveer een jaar geleden stelde Jean voor om DNA-tests te doen om iets meer te weten te komen over hun afkomst. Dena ging akkoord, en ze namen elk een MyHeritage DNA-test.

Ongeveer een maand geleden ontvingen ze een e-mailbericht over een DNA-match: Clare, de dochter van hun lang verloren zus.

“Ik was perplex door het DNA-resultaat,” zegt Dena. Ik belde mijn zus en zei tegen haar: “Heb je iets van MyHeritage gekregen over DNA-resultaten?”

Het bleek dat kleine Eva het op een of andere manier had overleefd en gered was. Ze had de naam Evelyn en leefde de rest van haar leven in de overtuiging dat haar moeder dood was.

“We hebben nooit gedacht dat we een DNA-match zouden krijgen,” zegt Clare. “Niet voor een seconde dachten we dat we de match zouden krijgen die we kregen. We stonden compleet versteld.”

Het MyHeritage Research team duikt erin

Toen het onderzoeksteam van MyHeritage van dit verhaal hoorde, zijn ze de archieven ingedoken om meer informatie over de achtergrond van de familie te achterhalen. Wat ze vonden werpt iets meer licht op het verhaal.

Een van de documenten die ze ontdekten was een passagierslijst van het schip dat Eva in 1948 naar Israël bracht.

Passagierslijst van de Kirnia; Eva staat op nummer 9.

Volgens het document vertrok Eva Lestman uit Marseille met de Kirnia en kwam ze op 16 februari 1948 in Israël aan.

Het onderzoeksteam vond ook een document dat werd uitgegeven in Camp Grohn, een Amerikaanse militaire basis aan de rand van Bremen na het einde van de Tweede Wereldoorlog, waarin Dora en de man die haar echtgenoot was – Leiba – worden genoemd, evenals Jean (Regina) en Dena (met de volledige Hebreeuwse naam Malkadina).

Het document is gedateerd 28 oktober 1949 en vermeldt Dora’s beroep als metaalbewerker – iets wat noch Jean noch Dena had geweten.

Correspondentie en nominale rollen, gedaan bij Bremen-Grohn: transport per schip (USS GENERAL TAYLOR); doorvoerlanden en eindbestemmingen: Verenigde Staten,” uit het Arolsen-archief

Er staat ook een bestemmingsadres op: 1528 North Market Ave, Canton, Ohio. Toen onze onderzoekers dit adres doorgaven aan de familie, vertelde de familie dat dit het adres was van het Canton Joodse Centrum, dat hun immigratie had gesponsord.

Daarnaast vond het onderzoeksteam documentatie over de aankomst van de familie in de VS in de MyHeritage collectie van passagierslijsten en reisdocumenten. De Rapaports vertrokken op de Amerikaanse generaal Harry Taylor uit Brehemenhaven, Duitsland, en kwamen op 7 november 1949 aan in New York, New York.

De familie staat op een passagierslijst van de U.S.S. General Harry Taylor

“Ze zou de tweelingzus van mijn moeder kunnen zijn”

“Dit is allemaal zo wonderbaarlijk dat ik niet goed weet hoe ik me moet voelen,” zegt Dena. “Ik ben alleen maar in ongeloof nu, vooral omdat dit zo’n levenslange strijd is geweest.” Ze zegt dat het een bitterzoete ervaring is omdat ze al die jaren hebben geleefd met de gedachte dat ze geen familie hadden. “Ze waren er allebei zo bang voor dat ik wou dat het jaren geleden had kunnen gebeuren, waar ze allebei wat gemoedsrust hadden kunnen hebben.”

“We wisten altijd al van Eva, maar we wisten niet waar we haar konden vinden,” gaat ze verder. “Nu hebben we foto’s, en ze zou de tweeling van mijn moeder kunnen zijn. Het is krankzinnig, want Clare’s moeder ziet er identiek uit aan mama. Alles, van de kleur van hun haar tot hun bouw, hun uiterlijk, de blik op hun gezicht… het is precies hetzelfde.”

Evelyn/Eva, Clare’s moeder

Dora, moeder van Eva, Jean, en Dena en oma van Clare

Clare, Dena en hun families willen elkaar dolgraag persoonlijk ontmoeten, maar de reisbeperkingen als gevolg van corona hebben dat vooralsnog onmogelijk gemaakt.

Onze onderzoekers stelden voor om voorlopig een Zoomgesprek te doen, en ze waren het daar snel mee eens. “Oh mijn god, dat zou geweldig zijn,” riep Dena uit.

Op 5 juni organiseerde de TODAY Show een virtuele bijeenkomst voor Dena en Clare, en de twee zagen elkaar voor het eerst live.

“Je lijkt wel op mijn moeder,” riep Clare uit, overweldigd door emotie. “Het is echt surrealistisch, maar tegelijkertijd fantastisch.”

“Het is gewoon ongelooflijk.” Dena was het ermee eens. “Ik wou alleen dat ik haar nu kon omhelzen.”

“Binnenkort!” Clare heeft het beloofd.

Op de vraag hoe ze denkt dat haar moeder zich zou hebben gevoeld om dit te zien, zei Dena dat ze denkt dat ze verbaasd en overweldigd zou zijn.

“Ik hoop dat ze beiden in de hemel zijn, hun zielen samen,” zei ze, “en ze weten het.”

Heeft u een onopgelost mysterie in uw familie? Overweeg de MyHeritage DNA-test. Je weet nooit wat je zou kunnen ontdekken!