Olympische Spelen in Parijs, toen en nu: wat is er veranderd van 1924 tot 2024?
- Door rose
Op 26 juli, precies 100 jaar nadat Parijs in 1924 de laatste Olympische Spelen organiseerde, arriveren duizenden atleten en fans in de Lichtstad. Sinds de Olympische Spelen aan het begin van de vorige eeuw zijn er veel dingen veranderd… maar veel is hetzelfde gebleven. Hoewel er geen paarden meer over de Champs-Elysées draven, is het nog steeds een probleem om toeristen extra belasting te laten betalen. Een hittegolf die Parijs toen trof, kan de atleten ook deze keer belasten. Nu, net als toen, zal Rusland niet deelnemen.
Het MyHeritage Research-team dook in de krantenarchieven op OldNews.com en onderzocht de verschillen tussen de twee Olympische Spelen, precies 100 jaar uit elkaar. Dit is wat we vonden.
De 1924 accommodatie crisis
Terwijl hotelmanagers in Parijs zich in oktober 2023 al begonnen te wapenen tegen bedwantsen, ruim voor de Olympische Spelen van 2024, waren hun collega’s een eeuw geleden al druk bezig met het tellen van de franken.
Momenteel is kortetermijnverhuur nog relatief beschikbaar en de voorspellingen zijn dat slechts 60-70% van de hotelkamers bezet zal zijn tijdens de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. Een eeuw geleden was de situatie compleet anders.
Maanden voor de opening van de Olympische Spelen, in januari 1924, werd het duidelijk dat er een accommodatie crisis op gang kwam in de Lichtstad. “Parijs heeft 40.000 kamers te kort voor bezoekers van de Olympische Spelen”, waarschuwde The Omaha Morning Bee in januari 1924, 4 maanden voor het openingsfluitsignaal. De krant stelde dat “er praktisch niets wordt gedaan om een bed te garanderen voor de massa’s mensen die de stad in juni, juli en augustus zullen bewonen.” De krant verduidelijkte voor haar lezers, iets te laat, dat: “Amerikanen die van plan zijn de spelen te bezoeken, ten minste zes maanden voor hun komst een reservering moeten maken bij hun favoriete hotel.”
Daarnaast schoten de accommodatie kosten in 1924 omhoog. Een eeuw later is het niet duidelijk of dit ook geldt voor hotel- en verhuur eigenaren.
Een maand voor de opening van de spelen gebruikte The Boston Transcript en nogal wat creatieve taal om de hobbels te beschrijven die de Amerikaanse toerist moet nemen op weg naar Parijs: “Toeristen die deze zomer naar de Olympische Spelen komen, kunnen beter retourtickets kopen voordat ze de kust van de Verenigde Staten verlaten, want ze hebben niets meer over als de hoteliers in Parijs klaar zijn met hen. Vanuit de groep die als eerste aankwam en de grotere hotels vulde, klinkt een gehuil dat te horen is van Montmartre tot Montparnasse.
Om de toch al hoge economische last voor toeristen in Parijs nog groter te maken, heeft de gemeenteraad van de stad besloten om toeristen belasting te heffen als ze langer dan twee nachten in de stad verblijven, zo meldt The Herald.
Dit alles stond de vastberaden toeristen naar de Olympische Spelen van Parijs in 1924 niet in de weg.
Twee weken voor de openingsceremonie kondigden “alle belangrijke hotels” in Parijs aan dat ze voor 3 maanden volgeboekt waren, tot na afloop van de Olympische Spelen.
Volgens het volgende nieuwsbericht in Rochester Daily Post and Record was de “hotelcrisis in Parijs tijdens de Olympische Spelen” zo ernstig dat een van de oplossingen voorstelde om “houten barakken” te bouwen voor de “dakloze buitenlanders.”
De staking van de keukenarbeiders
De obers van Parijs begonnen maanden geleden al met hun warming-up voor de Olympische Spelen van 2024, zoals blijkt uit de heropleving van de historisch traditionele oberrace (“Course des cafés”) die op 24 maart 2024 in de Franse hoofdstad werd gehouden als voorfeest.
Een eeuw geleden waren de Parijse keukenarbeiders, voornamelijk de koks, een bron van grote zorg voor de organisatoren van de Olympische Spelen. In mei 1924 kondigde hun vakbond een staking van twee weken aan, gericht op het verbeteren van de publieke perceptie van het beroep en het verkrijgen van invloed bij restauranteigenaren en de overheid. De timing van de staking dreigde de voedselvoorziening voor de toestroom van atleten en bezoekers te verstoren. Zoals The Crawfordsville Review op 18 mei 1924 meldde, bedacht de cateraarsvereniging een oplossing voor de “modieuze Amerikanen die de hotels van Parijs overspoelden” en rekruteerde “400 amateurkoks om diners te bereiden voor de grote hotels en restaurants tijdens de keukenstaking.”
Slecht weer is oud nieuws
Een klimaatcrisis stond een eeuw geleden bovenaan de krantenkoppen.
Tegenwoordig is een van de belangrijkste missies van het Internationaal Olympisch Comité het naleven van milieuverantwoordelijkheid, vanwege de groeiende klimaatcrisis en het naleven van het Klimaatakkoord van Parijs. In 1924 was er misschien minder bewustzijn over klimaatverandering, maar het weer in Parijs kende geen genade.
Het rapport van The Herald van 13 juli 1924, getiteld “Zwoele hitte in Parijs”, citeert Franse kranten die de 10.000 meter lange crosscountryrace omschrijven als de death run — “la course a la mort” — waarbij “twee deelnemers tussen leven en dood zweefden.” De extreme hitte leidde tot het uitstellen van de marathonrace. “We wachtten, snikheet en bang voor een mogelijke tragedie,” schreef de speciale vertegenwoordiger van The Herald bij de Olympische Spelen, die er behoorlijk wat kritiek aan toevoegde: “Het was een schokkende organisatie om mannen zo’n afstand te laten rennen zonder te eisen dat er zonnehoeden werden gedragen of EHBO-middelen werden verstrekt.”
Enkele dagen later, op 19 juli 1924, meldde The Omaha Morning Bee dat de ernstige “hittegolf, die zo pijnlijk was geweest voor de Olympische deelnemers, voorbij was.” Maar het ene kwaad werd vervangen door het andere. De hittegolf werd vervangen “door een reeks hevige stormen die verwoestingen aanrichtten in heel Frankrijk en België. Zware zeeën veroorzaakten schade aan de scheepvaart en verlies van mensenlevens in het kanaal.”
De straten van Parijs liepen onder “toen de Seine buiten haar oevers trad en de voorsteden overspoelde”, zo berichtte The Omaha Morning Bee, die een foto presenteerde van “een heel nieuwe manier om de overstroomde straten van Parijs over te steken”: “een brug van stoelen die voetgangers de mogelijkheid biedt hun voeten droog te houden.”
Dit jaar, in het licht van de ernstige hittegolf die Parijs in 2003 trof en duizenden levens eiste, bestaat de angst dat een soortgelijke hittegolf de regio tijdens de Olympische Spelen zal treffen en de spelen zal verstoren en mogelijk de atleten in gevaar zal brengen. Laten we hopen dat de Seine deze keer kalm blijft, vooral omdat de openingsceremonie langs de oevers van de rivier zal worden gehouden.
Verbeteringen in het vervoer
Vervoer is een van de grootste zorgen met betrekking tot de Olympische Spelen van Parijs in 2024, aangezien het openbaar vervoerssysteem van de stad, dat al overbelast is, zwaar belast zou worden door de toestroom van bezoekers.
De gemeente is onlangs begonnen met een campagne om Parijs groener te maken door de afhankelijkheid van auto’s te verminderen. 100 straten werden afgesloten voor motorvoertuigen, parkeertarieven werden verdrievoudigd, tienduizenden parkeerplaatsen werden ontruimd en er werden meer dan 800 mijl aan fietspaden aangelegd. Als gevolg hiervan werd de luchtvervuiling met 40% verminderd.
Een eeuw geleden nam een grote verbetering in het vervoer de vorm aan van het uitsluiten van door paarden getrokken voertuigen. “De politieprefect zegt dat het dier zijn tijd heeft gehad en van de straat moet”, aldus de Reading Eagle op 18 mei 1924. Volgens de politieprefect “hindert één paard nu meer het verkeer dan 100 auto’s.”
Voorkomen van misdaad en schandalen
Veiligheid is nog een zorg en een veel grotere uitdaging. Pas geleden verijdelden de Franse veiligheidsdiensten een plan om voetbalwedstrijden tijdens de Olympische Spelen aan te vallen en arresteerden ze een verdachte die gewelddadige acties plande tijdens de Olympische fakkel estafette.
Het verzekeren van de veiligheid van een grootschalig evenement met een unieke openluchtceremonie op de Seine vereiste jaren van zorgvuldige voorbereiding.
Een eeuw geleden waren de mogelijke bedreigingen voor de veiligheid van de bezoekers te wijten aan hun sensatiezucht. De Salt Lake Telegram waarschuwde zijn lezers voor “Parijse boeven”, maar stelde dat de problemen beginnen omdat “de meeste Amerikanen, bij aankomst in Parijs, op zoek gaan naar een Parijse sensatie”, en vervolgens in de problemen komen.
De krant vertelt verder het verhaal van een “Amerikaans meisje, ongewoon mooi en ongewoon dom,” dat het slachtoffer werd van de boeven van de stad. “Deze chanteurs zijn vindingrijk en vinden een makkelijke prooi onder buitenlandse meisjes en vrouwen die de duistere kant van het leven niet kennen.” Het “mooie maar domme” Amerikaanse meisje werd zonder moeite gechanteerd. “Ze had deze mannen gemakkelijk naar de politie kunnen brengen, maar omdat ze niet bekend was met de Parijse gewoonten en bang was voor publiciteit, betaalde ze liever de prijs en hield ze haar mond.”
De Parijzenaars, van de andere kant, zagen de buitenlandse vrouwen die de stad bezochten niet op dezelfde manier. De Alaska Daily Empire meldde in augustus 1924 dat “Parijzenaars protesteren tegen het roken door vrouwen op openbare straten — net als de mannen.” Het “verre van elegante voorbeeld” kwam vooral van buitenlandse vrouwen en de Parijzenaars spraken hun “hoop uit dat ze niet veel volgelingen zullen vinden onder hun Franse zusters.”
Rusland en de olympische spelen
De geschiedenis herhaalt zich op een interessante manier met betrekking tot de deelname van Rusland aan de Olympische Spelen. De Sovjet-Unie staat op de tweede plaats na de VS met het aantal Olympische medailles. Aan de Spelen van 2024 zal Rusland als land niet deelnemen, maar individuele Russische en Wit-Russische atleten kunnen mogelijk wel deelnemen onder specifieke voorwaarden die door het Internationaal Olympisch Comité zijn gesteld. Deze atleten zouden deelnemen als neutrale atleten, wat betekent dat ze Rusland niet zullen vertegenwoordigen en geen Russische vlaggen of volksliederen mogen gebruiken. Hetzelfde geldt voor Wit-Rusland, vanwege de steun aan Rusland.
Een eeuw geleden, in 1924, werd de Sovjet-Unie niet uitgenodigd om deel te nemen aan de Olympische Spelen in Parijs. Dit was waarschijnlijk te wijten aan de aanhoudende politieke spanningen tussen de communistische staat die 2 jaar eerder was gevormd en andere gevestigde regeringen in de wereld. De Sovjet-Unie zou pas in 1952 weer meedoen aan de Olympische Spelen.
De Boston Herald meldde op 10 mei 1924 dat “de Sovjetregering besloot niet deel te nemen aan de Olympische Spelen”, maar in plaats daarvan “haar eigen Olympische Spelen” in Moskou te houden, met “atleten van de sportorganisaties van Duitsland, Zweden, Finland en Tsjechisch-Slowakije die ook meededen.” Dit klopte niet helemaal. Er werd in 1924 in Moskou een evenement gehouden genaamd de “Red Sports and Gymnastics International”, maar dit werd gezien als een manier om fysieke fitheid en socialistische idealen onder de arbeidersklasse te promoten, niet als een wedstrijd in de traditionele Olympische zin. Het was meer een bijeenkomst en demonstratie van atletische bekwaamheid tussen socialistische landen.
De wereld is de afgelopen 100 jaar zeker enorm veranderd, maar sommige dingen veranderen nooit. Het uiteindelijke doel van de Olympische Spelen blijft, zoals altijd, om de mensen van de wereld samen te brengen voor een vriendschappelijke competitie ter ere van menselijke prestaties in de sport. Wij wensen de deelnemende atleten veel succes!
Welke andere aspecten van het leven zijn er in de afgelopen eeuw veranderd? Ontdek meer fascinerende verhalen uit het verleden in de historische kranten op OldNews.com.