Nieuwe gegevenscollecties die in juli 2019 zijn toegevoegd

Nieuwe gegevenscollecties die in juli 2019 zijn toegevoegd

Er zijn in juli 27.612.119 nieuwe records voor vier nieuwe collecties toegevoegd aan SuperSearch™: Australië, kiezerslijsten, 1893-1949; Quebec, huwelijkscertificaten 1926-1997; Honolulu, Hawaii, passagierslijsten, 1900-1953 en Baltimore, Maryland, passagierslijsten, 1891-1943.

Hier volgt een overzicht van de recent toegevoegde gegevenscollecties:

CollectieBeschrijving Aantal gegevensLink om te zoeken
Australië kiezerslijsten, 1893-1949Een index van geregistreerde kiesgerechtigden die voorkomen op de kiezerslijsten voor het Australisch Gemenebest die tussen 1893 en 1949 zijn opgesteld in de zes staten van Australië.16,306,739 gegevensNu collectie doorzoeken
Quebec huwelijkscertificaten, 1926-1997Een index van de tussen 1926 en 1997 geregistreerde huwelijkscertificaten in de provincie Quebec in Canada.7,901,481 gegevensNu collectie doorzoeken
Honolulu, Hawaii passagierslijsten, 1900-1953Passagierslijsten van schepen die tussen 1900 en 1953 zijn aangemeerd in de stad Honolulu in Hawaii. 1,777,740 gegevens Nu collectie doorzoeken
Baltimore, Maryland passagierslijsten, 1891-1943Passagierslijsten van schepen die tussen 1891 en 1948 zijn aangemeerd in de stad Baltimore in Maryland.1,626,159 gegevensNu collectie doorzoeken

Australië, kiezerslijsten, 1893-1949

De collectie bestaat uit 16.306.739 records en omvat de naam, het geslacht, de woonplaats, het beroep en de stemgegevens (divisie, subdivisie en rolnummer) van degenen die tussen 1893 en 1949 geregistreerd waren op de kiezerslijsten van de zes staten van het Australisch Gemenebest alsmede de kiezerslijst van 1935 voor Nieuw-Zeeland.

De gegevens van deze collectie benaderen die van een Australische volkstelling, hetgeen deze collectie zeer belangrijk maakt voor onderzoek naar de lokale en sociale geschiedenis, en voor familiehistorici. Registratie was verplicht vanaf 1911 en er gold vanaf 1925 een stemplicht voor de federale verkiezingen. Daardoor vormt het grootste deel van de collectie een afspiegeling van de bevolking van 21 jaar en ouder.

Vrouwen verkregen in Australië stemrecht toen in 1902 de Commonwealth Franchise Act werd aangenomen en zijn ook in deze archieven vertegenwoordigd.

Deze collectie bevat een vermelding voor Louise Mack (1870-1935), een getalenteerde romanschrijfster en journaliste. De in Tasmanië geboren Mack was ook de eerste vrouwelijke oorlogscorrespondent die tijdens de Eerste Wereldoorlog verslag deed over de frontlinies.

Louise Mack (1870-1935) [Credit: Sate Library of New South Wales]

Louise Mack (1870-1935) [Bron: Staatsbibliotheek van New South Wales]

In deze lijst uit 1935 wordt Louise vermeld met haar adres en haar beroep als schrijfster. Ze is geregistreerd om te gaan stemmen in Mosman, een voorstad van Sydney in New South Wales.

Vermelding voor Louise Mack in de Australische kiezerslijst van 1935 [Bron: MyHeritage]

Vermelding voor Louise Mack in de Australische kiezerslijst van 1935 [Bron: MyHeritage]

Australië, kiezerslijsten, 1893-1949 nu doorzoeken.

Quebec, huwelijkscertificaten 1926-1997

Vanaf de jaren twintig van de vorige eeuw startte de provinciale gezondheidsdienst in de provincie Quebec een programma om huwelijken in de provincie vast te leggen. De 7.901.481 records in deze collectie, oorspronkelijk aangelegd voor statistische doeleinden, bevatten gegevens die normaal gesproken voorkomen op een traditionele huwelijksakte: de namen van de bruid en bruidegom, hun geboortedatums, de datum en plaats van het huwelijk en een aantal gegevens die in de loop van de zeventig jaar die deze collectie beslaat aan verandering onderhevig zijn geweest. Daartoe behoren gegevens over de beroepen van de bruid en bruidegom, adressen voor en na het huwelijk, religie, nationaliteit, ras en moedertaal. Vanaf 1975 is ook informatie over de ouders van de bruid en bruidegom geregistreerd, met inbegrip van hun namen en geboorteplaatsen. Ook deze gegevens zijn opgenomen in de doorzoekbare index van deze collectie.

Tot in de jaren zestig was het in Amerikaanse rooms-katholieke families gebruikelijk om ieder kind drie voornamen te geven. De eerste voornaam was Joseph of Marie, afhankelijk van het geslacht, de tweede voornaam was die van een peetouder en de laatste naam was de eigenlijke voornaam. Veel van de katholieke huwelijkscertificaten in deze collectie volgen deze naamgevingsconventie.

Deze collectie bevat het huwelijkscertificaat van de Canadese ijshockeyer (Joseph Roger) Mario Lemieux. Mario is een van de beste ijshockeyers aller tijden. Hij had de bijnamen “Super Mario”, “The Magnificent One” en “Le Magnifique” en is opgenomen in de Hockey Hall of Fame. Mario verwierf zijn beroemdheid door Canada in 2002 een Olympische gouden medaille te bezorgen, voordat hij zich in 2006 officieel terugtrok.

Mario Lemieux at the HSBC Arena in Buffalo, October 2005

Mario Lemieux in oktober 2005, HSBC Arena in Buffalo, New York

Op 26 juni 1993 trouwde Mario Lemieux met Nathalie Asselin. Naast de volledige geboortenamen van Mario en Nathalie, bevat het certificaat hun woonplaats op dat moment, de datum en locatie van de huwelijksplechtigheid en de namen van de ouders van het paar.

Marriage License of Joseph Mario Lemieux and Nathalie Asselin

Huwelijkscertificaat van Mario Lemieux en Nathalie Asselin

Quebec, huwelijkscertificaten 1926-1997 nu doorzoeken.

Honolulu, Hawaii, passagierslijsten, 1900-1953

Deze collectie, met 1.777.740 records voor de periode 1800-1953, bevat de passagierslijsten van schepen die aankwamen in Honolulu, Hawaii.

Omdat de immigratiewetgeving gedurende deze periode aanzienlijk is gewijzigd, varieert de informatie in deze collectie. De meest voorkomende gegevens zijn de naam van de passagier, het geslacht, de leeftijd, de datum van aankomst en de naam van het schip.

De emigratie naar Hawaï werd eerst gedreven door de behoefte aan arbeiders voor de rijst-, suiker- en ananasplantages. Immigranten kwamen vaak aan met arbeidscontracten voor doorgaans minimaal vijf jaar. Als de contracten afliepen, konden de arbeiders hun families laten overkomen.

De Hawaiian Organic Act van 1900 maakte een einde aan deze onmenselijke arbeidscontracten. Na de afschaffing van de contracten versnelde de immigratie. Nieuwe immigranten waren niet verplicht om op de plantage te blijven en konden snel naar ander werk verhuizen. Toen de immigranten niet langer gedwongen waren om op plantages te verblijven, immigreerden er hele families.

Er waren drie groepen Aziatische immigranten op Hawaï die een cruciale rol hebben gespeeld in de geschiedenis van het eiland. Als eerste waren er Chinese plantagearbeiders die in eerste instantie arriveerden om arbeidscontracten op de rijstvelden te vervullen. De meerderheid van de Chinezen bleef als de contracten waren verlopen. Ze richtten bedrijven op en vormden een van de eerste middenklassegroepen op het eiland.

De tweede groep die arriveerde, bestond uit Japanse arbeiders die in groten getale op de suikerplantages kwamen werken. Deze immigratiestroom kwam in 1924 tot stilstand, toen de Asian Exclusion Act feitelijk een einde maakte aan de immigratie vanuit Azië. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kregen Japanse immigranten te maken met extreme discriminatie, omdat ze er vaak van werden verdacht dat ze trouw aan Japan waren gebleven.

Hawaii's Honouliuli Internment Camp held thousands of prisoners of war and hundreds of Japanese-American citizens during World War II. [Credit: Japanese Cultural Center of Hawaii]

In het Honouliuli Internment Camp in Hawaii werden tijdens de Tweede Wereldoorlog duizenden krijgsgevangenen en honderden Japans-Amerikaanse burgers geïnterneerd. [Bron: Japanese Cultural Center of Hawaii]

Na de Filipijns-Amerikaanse Oorlog emigreerden er Filipino’s naar Hawaii om daar op de suikerplantages te gaan werken.

Filipino laborers on a sugar plantation circa 1950 [Credit: http://www.honolulumagazine.com/]

Filipijnse arbeiders op een suikerplantage, rond 1950 [Bron: http://www.honolulumagazine.com/]

Hoewel Filipino’s als Amerikaanse staatsburgers werden beschouwd en niet onder de Asian Exclusion Act vielen, werden ze nog steeds gediscrimineerd. De Tydings-McDuffie Act van 1934 beperkte de immigratie naar Hawaï vanuit de Filipijnen tot 50 Filipino’s per jaar.

Honolulu, Hawaii, passagierslijsten, 1900-1953 nu doorzoeken.

Baltimore, Maryland, passagierslijsten, 1891-1943

Deze collectie, met 1.626.159 records uit de periode 1891-1948, bevat passagierslijsten van schepen die in Baltimore, Maryland arriveerden. De beschikbare informatie varieert als gevolg van belangrijke wijzigingen in de immigratiewetgeving in het tijdsbestek van de collectie. Tot de meest voorkomende beschikbare gegevens behoren de naam van de passagier, het geslacht, de leeftijd, de datum van aankomst en de naam van het schip. Gedetailleerdere passagierslijsten bieden aanvullende informatie, waaronder burgerlijke staat, geboortegegevens (datum en plaats), nationaliteit, laatste woonplaats, thuisstad, vertrekhaven en de namen en adressen van familieleden in de Verenigde Staten en het thuisland.

De stad Baltimore was na New York City de op een na belangrijkste aankomsthaven voor Europese immigranten. De populariteit van Baltimore was voor een groot deel te danken aan de Baltimore and Ohio Railroad (B&O).

In 1868 ging de treinvervoerder B&O een samenwerkingsverband aan met de rederij Norddeutscher Lloyd om een lijndienst aan te bieden tussen Baltimore en de haven van Bremen. Schepen vol met door B&O geleverde goederen zouden naar Bremen varen, hun lading lossen en vervolgens met passagiers naar Baltimore terugkeren.

Passagiers die vanuit Bremen voeren, konden een ticket kopen dat geldig was voor zowel de trans-Atlantische overtocht als de B&O-treinreis. Na het aanmeren bij de immigratieterminal van B&O konden passagiers met een doorreiskaartje van boord gaan en onmiddellijk per trein hun reis in het binnenland voortzetten.

Deze route werd zo populair dat slechts 15% van de immigranten die in Baltimore aankwamen zich in deze stad vestigden. De overige 85% van de immigranten reisde door naar andere bestemmingen, zoals Cincinnati en Chicago.

De directe verbinding met Bremen maakte Baltimore een populaire bestemming voor Duitse immigranten die zich in Baltimore wilden vestigen. In de jaren twintig sprak een op de vier inwoners van Baltimore vloeiend Duits en gaven scholen zowel in het Duits als in het Engels les.

Het in 1904 geopende Deutsches Emigrantenhaus bood tijdelijke huisvesting aan nieuwe immigranten. Het werd gedeeltelijk gesubsidieerd door de Duitse regering en huisvestte voornamelijk Duitse immigranten, maar stond open voor iedereen. Het immigrantenhuis ontving immigranten tot aan het begin van de Eerste Wereldoorlog.

Deutsches Emigrantenhaus (German Immigrant House) 1308 Beason Street, Baltimore, Maryland, December 29, 1904. [Credit: Md. Historical Society Photographs]

Deutsches Emigrantenhaus (German Immigrant House), 1308 Beason Street, Baltimore, Maryland, 29 december 1904. [Bron: Md. Historical Society Photographs]

Na de Eerste Wereldoorlog daalde het aantal immigranten dat in de Verenigde Staten aankwam aanzienlijk door de strenge immigratiequota. De culturele invloed van de Duitse immigranten bleef echter nog tientallen jaren voelbaar. De laatste Duitstalige krant in Baltimore verscheen tot 1976.

Baltimore, Maryland, passagierslijsten, 1891-1943 nu doorzoeken.

Tot slot

Al deze recent gedigitaliseerde collecties zijn nu beschikbaar op MyHeritage SuperSearch™. Het doorzoeken van deze collecties is gratis. Om de gegevens uit deze collecties te bekijken en ze in uw stamboom op te slaan of om de Record Matches te bevestigen is een MyHeritage Data-abonnement vereist. We wensen u veel plezier bij het doorzoeken van deze collecties en het verkrijgen van nieuwe inzichten in uw familiegeschiedenis.

We wensen u veel plezier bij het zoeken. Laat ons weten wat u allemaal ontdekt!