Acht verrassende dingen die je moet weten over de geschiedenis van Barbie
De nieuwe Barbie-film maakt enorme indruk in de bioscopen, en velen vinden het een verrassende en verfrissende kijk op de iconische pop. Of u er nu van houdt of niet, het valt niet te ontkennen dat de Barbie-pop een enorme culturele impact heeft gehad sinds deze voor het eerst op de markt kwam in 1959.
Ons onderzoeksteam dook in de historische gegevens op MyHeritage en vond de volgende 8 fascinerende feiten over het speelgoed en de mensen die het hebben ontwikkeld.
Zoek historische gegevens op MyHeritage
1. Barbie en Ken zijn eigenlijk broer en zus
Ruth Handler, de maker van de Barbie-pop, noemde zichzelf terecht ‘Barbie’s moeder’. Barbie is vernoemd naar Handlers dochter Barbara Joyce Handler (geboren in 1941). Barbie’s eeuwige vriendje, Ken, is vernoemd naar Barbara’s kleine broertje – Handler’s zoon – Kenneth Robert Handler (geboren in 1944).
Hier zijn ze te vinden in de Amerikaanse volkstelling van 1950:
De Handler familie — inclusief de echte Barbie en Ken — in de Amerikaanse volkstelling van 1950
Zo zag de echte Ken eruit toen hij in 1961 afstudeerde aan de Hollywood High School:
2. Barbie’s ouders, Ruth en Elliot Handler, waren de oprichters van het grote speelgoedmerk Mattel
Opgericht in 1945, waren de eerste producten van Mattel fotolijsten en vervolgens poppenhuismeubels gemaakt van fotolijstresten. De naam “Mattel” is een combinatie van de achternaam van Harold Matson, een tijdelijke partner van de Handlers, en de voornaam van Elliot Handler.
Dat klopt: “Barbie’s moeder” werd volledig weggelaten, ondanks dat ze zowel de mede-oprichter als de president van het bedrijf was.
Artikel uit de Youngstown Vindicator, 19 december 1971, over de oprichting van Mattel
3. Barbie’s ouders waren high school sweethearts, samen sinds ze 16 waren
Ruth Marianna Mosko (Moskowitz, 1916–2002) was de jongste van 10 kinderen van Joodse Poolse immigranten die zich vestigden in Denver, Colorado. Isadore Elliot Handler (1916–2011) werd geboren in Chicago als zoon van Joods-Russische immigranten die later naar Denver verhuisden. De twee trouwden in 1938 en verhuisden naar Californië. Deze Amerikaanse volkstelling uit 1940 laat zien dat Elliot 18 uur per week werkte als ontwerper, terwijl Ruth 40 uur per week werkte als secretaresse bij Paramount Pictures, het filmproductiebedrijf.
Isadore Elliot en Ruth Hendler in de Amerikaanse volkstelling van 1940 (klik om te vergroten)
4. Barbie werd een populaire meisjesnaam (alleen) in de V.S. tijdens de jaren ’60
Kort na het debuut van de pop in 1959 begonnen Amerikaanse ouders hun dochters Barbie te noemen.
Volgens officiële gegevens van de Amerikaanse sociale zekerheid behoorde Barbie tussen 1961 en 1968 tot de top 1000 van meest populaire meisjesnamen, met de hoogste piek in 1964. Vóór 1960 en na 1969 kwam de naam Barbie niet voor in de top 1000, of helemaal niet.
Bron: administratie Sociale zekerheid V.S.
5. Barbie kreeg harde kritiek van vrouwenorganisaties, maar haar “moeder” was onaangedaan
Beginnend in de jaren zeventig, naast aanzienlijke sociale omwentelingen en de opkomst van het tweede feministische golf, werd Barbie een brandpunt voor kritische debatten over lichaamsbeeld, genderrollen en consumentisme. Er werd opgemerkt dat de lichaamsbouw van de pop onrealistisch en onbereikbaar was, indien vertaald naar menselijke proporties; haar persoonlijkheid was modegericht, extreem bevoorrecht en zeer gericht op jongens; en kleine meisjes die dol waren op de pop werden constant aangemoedigd om nieuwe outfits, accessoires en speelsets te kopen.
Toen ze de kwestie halverwege 1970 behandelde, verduidelijkte Ruth Handler dat “Barbie niet onmiddellijk van plan is om een bevrijdingsknop voor vrouwen op haar nepbont te spelden”, zoals vermeld in dit Toledo Blade-artikel:
Toledo Blade, 25 juni 1970
In het artikel zegt Ruth dat “het een zee individuele zaak l is of een vrouw een carrière moet hebben. De natuur – of in ieder geval de samenleving – heeft een vrouw ontworpen om echtgenote en moeder te zijn – en dat is niet noodzakelijkerwijs verenigbaar met een carrière. ” Toen de verslaggeefster erop wees dat Ruth zelf met succes twee kinderen had grootgebracht terwijl ze een actieve zakenvrouw was, antwoordde Ruth dat “een vrouw twee keer zo goed moet zijn als een man om haar baan te behouden”, en dat wanneer een carrièrevrouw thuiskomt, ze nog moet “koken, schoonmaken, met de kinderen spelen en veel glimlachen. Ze moet zich gelukkig gedragen en op haar man wachten en zichzelf presenteren als vrouw en moeder, terwijl ze het feit negeert dat ze de hele dag een leidinggevende is geweest.”
Door de jaren heen heeft Barbie’s moeder echter een behoorlijk belangrijke persoonlijke en fysieke reis doorgemaakt.
6. “Barbie’s moeder” werd aangeklaagd voor samenzwering en fraude
In 1978 werden Ruth Handler en verschillende andere voormalige leidinggevenden van Mattel aangeklaagd op beschuldiging van fraude en valse rapportage aan de Securities and Exchange Commission. Ze nam ontslag bij Mattel in 1974, tijdens het onderzoek, en kreeg later een boete van $ 57.000 en werd veroordeeld tot 2.500 uur taakstraf.
Verslag over het incident in de Toledo Blade van 16 februari 1978
7. Ze opende een nieuw hoofdstuk in haar carrière — als fabrikant van siliconen borstprosthesen
Na de diagnose borstkanker en het ondergaan van een borstamputatie, ontdekte Ruth Handler dat het bijna onmogelijk was om een goed passende borstprothese te vinden. Om aan deze behoefte te voldoen, richtte ze in 1976 een lijn met siliconen borstprothesen op, genaamd Nearly Me.
Een artikel uit de Sarasota Herald Tribune, van 3 juli 1977, over Ruth’s nieuwe bedrijf
8. Barbie maakt niet echt een comeback omdat ze nooit uit de mode is geraakt
Voor Barbie’s 30ste verjaardag werd er bijvoorbeeld een “Pink Jubilee”-gala voor haar georganiseerd in het Lincoln Center in New York City:
Artikel over Barbie’s 30e verjaardagsgala uit de Reading Eagle van 14 februari 1989
Volgens dit artikel is Barbie nooit helemaal uit de gratie geraakt. “Hoewel haar populariteit af en toe is afgenomen, is ze een van de meest consistente speeltjes in een branche die berucht is om snel vervagende rages.”
Toen Barbie 35 werd, werd er een speciale tentoonstelling aan haar gewijd in de Martin-Gropius-Bau-tentoonstellingshal in Berlijn:
Artikel over de tentoonstelling in The Vindicator van 25 maart 1994
“Er is nog nooit zoiets geweest als Barbie”, luidt het artikel in The Vindicator over de tentoonstelling. Volgens het artikel genereerde de Barbie-pop $ 1 miljard aan inkomsten; het gemiddelde meisje van 3–10 jaar in de VS bezat 8 Barbies; en de pop werd in meer dan 140 landen verkocht. Ondanks de bedenkingen van haar schepper over feminisme, worden de veranderende getijden in termen van carrièremogelijkheden voor vrouwen weerspiegeld in de populariteit van verschillende Barbiepoppen-carrières. Terwijl meisjes in de jaren ’50 en ’60 genoten van Barbiepoppen als modellen, ballerina’s, verpleegsters en leraren, waren begin jaren ’90 piloten, militairen en politieagenten, politici, atleten en dokters de meest populaire Barbies. In de artikelen staat dat er 30 “etnische” Barbies waren op het moment dat het werd gedrukt; tegenwoordig zijn er Barbies met 35 huidtinten, 97 kapsels en 9 lichaamstypes, evenals Barbies met een handicap.
Barbie heeft zeker een enorme reis afgelegd, maar het is duidelijk dat ze meer dan 60 jaar nadat de eerste pop op de markt kwam, nog net zo relevant is als altijd.
