Schuitentrekker > officiële benaming: schuitenjager
De schuitenjager liep over het “jaagpad”.
Schuitentrekker > officiële benaming: schuitenjager
De schuitenjager liep over het “jaagpad”.
Mijn familie waren leerlooiers/zadelmakers.
Ook een oud beroep waar je weinig foto’s van ziet
Meesterlijk!
als jongen van 15-16jaar hielp ik zaterdags de melkboer. Op de eerste foto staat een “hondje” afgebeeld. Deze waren niet elektrisch maar met een benzinemotortje. Je ziet ze nog wel eens bij draaiorgels etc. Kortom elektrisch was er niet.
Zeer mooi en leerrijk mag gerust nog veel meer
Zeer mooi
Ook bij dit onderwerp gaat het vaak alleen over “oude beroepen” uit de randstad of uit slechts een klein gedeelte van Nederland. Speciale beroepen die zich afspelen in de provincie en in het bijzonder die uit Limburg, komen niet aan de orde. Hebben we al vaker meegemaakt bij fotoboeken over dit onderwerp. Hierbij te denken aan mijnwerkers, turfstekers, leerlooiers, etc.
Denk ook eens aan dit Nederland!
ben haast oud genoeg om meest te herrinneren
Fantastische noch zeer duidelijke foto`s, en bekende oude beroepen.Deze moesten ze nog samen kunnen uitoefenen op een antiekbeurs of markten.Proficiat.
Groetjes Jean.
de kolen man met een zak eierkolen op zijn rug die hij bij ieder mens naar boven bracht.
Zo ook de man die de volle vuilnis emmer ophaalde en weer leeg en schoon terug bracht voor 5 cent. De vrouw die de ladders in de kousen met een piepklein haaknaaldje ophaalde voor 10 cent.
De eierbode die elke week 5 cent kwam halen, zodat men met de paasdagen voor het opgespaarde geld een emmer vol eieren kreeg.
Jammer er toch een aantal belangrijke beroepen uit onzer historie niet goed in beeld komen.
Zelf ben ik eigenaar van een website waarop diverse beroepen van vroeger op staan. Het betreft website
Hier vindtje zowel in de tekst bij de verschillende knoppen, als in het fotoalbum diverse breoepen die vroeger met de hond en de hondenkar hebben gewerkt. Zelf vindt ik dat dat dit verdwenen transportmiddel te weinig wordt “uitgelicht”
Bert Willemen
“önderzoeker van hondenkargegevens”
Laagstraat 103
5121 ZE Rijen
Nederland
Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik je om zomaar ineens bij je voornaam te noemen.Daarom maak ik me ook eerst maar eens bekend. ben Bert Willemen uit Rijen en ben onder andere “onderzoeker van hondenkargegevens”.
Zie over dit onderwerp meer op mijn website
Hieronder een speciale link naar het het Belgische hondenkarteam “Met hond en kar” tijdens de Land- en tuinbouwdagen op zondag 8 juli 2012 te Bilzen, bij het kasteel van Alden Biessen..
Ook een leuke link is van de filmopnames bij de Molens van Kinderdijk gedraaid augustus 2007.
Zo ben ik op zoek naar;
historische foto’s of films van het werk van de hond met de hondenkar
documenten, nummerbewijzen, processenverbaal, vergunningen, archiefstukken van dit verdwenen transportmiddel
voorwerpen, nummerplaten [afkomstig van hondenkarren], etc.
adressen en locaties van nog bestaande originele hondenkarren
mijn vader is in de jordaan opgegroeid en had het wel eens over de boldootwagen.Precies zoals u het beschrijft met die emmers
Leuke (duidelijke) foto’s uit de oude doos
NOSTALGIE. Zeer sprekend.
superfoto’s
Mijn grootvader (en familie) (Souverein) was sigarenmaker in Harlingen (Fr.), er is daar nog steeds een tabakszaak in de vroegere fabriek ‘De Groenlandsvaarder’;
een verdere voorouder (via aangetrouwd, Monsma) was balkvlotter, ook in Harlingen, de van Scandinavië komende boomstammen bij elkaar gebonden vervoeren naar de haven voor de houtzagerijen.
Zelf kan ik de electrische “bakkerskarretjes” nog herinneren (1968). Deze vervoerden in gevlochten manden, broden zoals hele en halve “Knippen”. Als de bakker naar een huis was gelopen om zijn broden te verkopen, dook mijn vriendin letterlijk in een van die manden en haalde daar een halve knip uit. Met haar handen trok ze het zachte brood eruit en liet de rest achter. Van dit brood kneedde ze dan een brok brood deeg en at dit op, totdat de bakker zich eens verdacht had opgesteld achter de kar. Toen werd ze in haar nekvelletje gegrepen. Ze was toen ongeveer 6 jaar en gilde als een mager speenvarken. Van de bakker kreeg ze een schop onder haar billen. Ze rende gillend naar huis …..
Ik moet denken aan de ketellapper, die langs de deur kwam. Als er een gaatje in een kookpan zat, repareerde hij die door aan de binnenkant en de buitenkant van de pan een rond plaatje te monteren. Schroefje door de plaatjes en de pan was weer bruikbaar.
Ook de scharensliep, die botte messen en scharen weer scherp maakte. Op een kar met een slijpsteen kwam hij door de straat.
Ik vind dit heel boeiend en leerrijk ik kan mij nog veel herinneren, super mooie foto’s!
Ik ben in 1953 geboren in België.
Ik kijk uit naar nog meer foto’s en bijpassende teksten proficiat voor deze mooie nostalgie!
Ik had graag de naam van het beroep “wegwachter” gezien, en dan met een duidelijke uitleg van dit beroep.
alvast bedankt.
ja,zo komen de herinneringen wel weer terug,melkboer,groenteboer,kolenboer,schillenboer enz. enz en altijd tijd voor een praatje,leuk hoor.
Als U nu nog eens dingen v/d melkboer wilt zien in Noordwijkerhout maan de Kerkstraat heeft de zoon van een melkboer een particulier museum op gericht echt de moeite waard (ook nog gratis ).
In mijn jeugd zag je regelmatig de schillenboer, kolenboer, voddenboer en scharensliep langs komen en kwam de melkboer nog langs met flessenmelk of vers getapte melk. een beroep welke zomers tegenkwam was de ijscoman met grote blokken ijs om goederen koel te houden daar waar nog geen koelkast in huis stond.
Wat is dat leuk om de oude dingen te zien en horen.Ik ben van 1942Maar toen ik dingen ging begrijpen was dat mooi.Vele winkels waren vlak in de buurt,maar de Melboer kwam met paard en wagen,hij maakten zijn paard vast want het sloeg wel eens op hol.De bakker kwam met een fietskar.OOk kwam er wel eens een vrouwtje aan de deur,en als je niet vlug open deed spugde ze tegen het raam.Wij noemden haar tante Boeda.Mijn Vader reed vroeger met de hondenkar om groenten te ver kopen.Later had hij een viskar dan stond er een vrouwtje met een lege beurs,hij hielp dan eerst andere mensen en vroeg haar wat ze wilden hebben.Gaf het haar voor niets en in de rijkere buurten vroeg hij iets meer.In het kanaal kwamen de boten boomstammen brengen voor de hout fabriek.Ook kan ik me nog herinneren dat de sinaas appels in vieren werden gesneden en dan werden de schillen in een zakje gedaan,dan mocht mijn broertje ze naar de Ringers Fabriek brengen en kreeg hij chocolade mee.Mijn Tante had nog zo’n houten toilet dat ik zei moet ik daar op,die stond namelijk buiten was eng in het donker.Helaas hebben ze nooit geen foto’s gemaakt was geen geld voor.Ook weet ik van de scharensliep de schillenboer en de kolenboer,dat was na onze verhuizing in Rotterdam 1953.
De Melkboer werd geholpen als het sneeuwden ging het as van de kachel naar buiten.De schillen naar de dieren die buiten stonden,jammer dat de dieren nu niet meer buiten komen daar vecht ik voor.
Ben in 1966 leerling letterzetter geworden bij drukkerij Schotanus en Jens in Utrecht.
Dit bedrijf bestaat nog steeds, maar letterzetters zijn er al lang niet meer.
Graag zou ik willen weten hoe de mannen of vrouwen heette ,die langs de deuren kwamen met garen ,band veters enz. Dat had ook een bepaalde naam.
Fons de Vos
mei 17, 2014
Wat ik mij nog herinner was een man die met fournituren (onder andere garen en band) langs kwam. Ook de schillenboer en kolenboer (dat was mijn grootvader) kwamen langs.