Moederdag: ode aan die ene speciale moeder – de uitslag!

Moederdag: ode aan die ene speciale moeder – de uitslag!

Alle deelnemers, bedankt voor jullie inzendingen voor Moederdag. Onze felicitaties en de feestelijke bos bloemen gaan naar winnares Myranda Vertooren uit Nieuwegein. Zij schreef een bijzondere, lieve en ontroerende ode aan haar moeder Johanna (zie hieronder). Myranda, we wensen jou en je familie nog vele mooie en gezonde jaren met de vier generaties bij elkaar!

Ik schrijf dit verhaal omdat ik veel bewondering en liefde voel voor mijn moeder. Zij is nu bijna 90 jaar en ik ben mij er van bewust hoe rijk ik ben dat ik haar nog dagelijks om mij heen heb.

Toen mijn moeder vlak na de oorlog trouwde in Amsterdam, had ze het niet gemakkelijk. Ze moest hard werken in de zorg, vaak bij grote gezinnen. Mijn ouders begonnen hun huwelijk op een kamertje van 4×4, maar wisten daar toch met allerlei spulletjes hun eigen thuis van te maken. Als rechtgeaarde Amsterdamse verhuisde ze voor het werk van mijn vader (bloemist) naar Utrecht. Alles liet ze achter en ging vol vertrouwen een nieuw bestaan opbouwen in die vreemde stad. Haar eigen moeder zei haar dat ze het twee weken zou uithouden. Nou, dat werden 63 jaren tot nu toe!

Haar vastberadenheid en wil om van niets iets te maken heb ik altijd in haar bewonderd. Zij was altijd de sturende motor in ons drukke gezin. Zij schipperde tussen bloemenzaak en de opvoeding van drie kleine kinderen die binnen 4 jaar werden geboren.

Altijd was het gezellig en stond ze met raad en daad voor ons klaar. Zelfs nu nog, nu ze aan haar laatste jaren is begonnen, gelukkig nog steeds samen met mijn vader. We komen er allemaal graag en is ze nog steeds bezig met iets nieuws te leren, nu van haar kleinkinderen. Vorige maand heeft ze een iPad gekregen waar ze spelletjes op doet. Nooit zegt ze ‘dat kan ik niet’. Ze zegt altijd: ‘Kan-Niet ligt op het kerkhof en Wil-Niet ligt er naast. Haha!’

Haar kinderen zijn haar alles, maar ook haar kleinkinderen en achterkleinkind.

Ik hoop dat ik de vastberadenheid, het doorzettingsvermogen en het zorgen voor anderen van haar heb geërfd en dat ik deze eigenschappen heb doorgegeven aan mijn kinderen.

Ik ben zo blij dat ik nog steeds Moederdag met haar kan doorbrengen.

Deze vier generaties op de foto zijn trots op elkaar. Maar ik vooral op mijn sterke moeder.

De vier generaties (vlnr): moeder Johanna (1926), kleindochter Sophia (2013), dochter Rosalie (1981) en Myranda (1958)

De vier generaties (vlnr): moeder Johanna (1926), kleindochter Sophia (2013), dochter Rosalie (1981) en Myranda (1958)

Opmerkingen

Het e-mailadres wordt privé gehouden en wordt niet weergegeven.

  • Myranda

    mei 8, 2016

    Wat geweldig dat ik heb gewonnen. Écht leuk. En wat een prachtige bos bloemen

  • Marja van Nierop

    mei 11, 2016

    Gefeliciteerd Myranda, je hebt het mooi en liefdevol verwoord!
    Grappig dat jouw moeder hetzelfde gezegde gebruikte als de mijne ‘Kan-Niet ligt op het kerkhof, en Wil-Niet ligt ernaast’. Dat doorzettingsvermogen en die strijdlust zijn volgens mij iets dat de generatie van onze ouders karakteriseert en mede daardoor hebben ze bereikt wat ze hebben bereikt. Daar kunnen zij én wij trots op zijn!