Steun aan geadopteerden in een gemeenschap: Interview met Alex Gilbert, oprichter van I’m Adopted
Adoptie is één van de mooiste liefdevolle daden op aarde: het betekent de keuze om een kind in nood deel te laten uitmaken van je gezin en dat kind een veilig, liefdevol thuis te bieden. Tegelijkertijd zit er altijd een element van tragedie in adoptieverhalen. Ze beginnen allemaal met een afscheid van iemand die, om welke reden dan ook, niet in staat was de opvoeding van zijn kind op zich te nemen.
Veel geadopteerden groeien op en proberen deze paradox te begrijpen. Ze mogen dan zijn opgevoed door de meest liefdevolle familie ter wereld, die in staat was al hun fysieke en emotionele behoeften te vervullen, en toch blijven velen achter met zoveel vragen over wie ze zijn, waar ze vandaan komen, en waarom dat eerste afscheid moest gebeuren.
Als je geadopteerde bent of een familielid zoekt dat geadopteerd is, kan je een gratis DNA kit aanvragen via DNA Quest! De aanvragen kunnen worden ingediend tot 17 maart.
Sommige geadopteerden kiezen ervoor die vragen los te laten en zich te concentreren op het leven en de familie die ze kennen. Het zoeken naar de antwoorden op die vragen kan immers leiden tot moeilijke onthullingen of ontmoetingen, en voor sommigen voelt het risico het niet waard.
Anderen nemen echter het besluit om het onbekende te trotseren en op zoek te gaan naar de antwoorden – misschien met het besef dat wat ze ook ontdekken, het niet erger kan zijn dan het idee het nooit te weten.
Alex Gilbert behoorde tot de laatste groep. Op 2-jarige leeftijd werd hij geadopteerd uit een klein weeshuis in Arkhangelsk, Rusland, samen met een broer van dezelfde leeftijd, en hij groeide op in een stadje in Nieuw-Zeeland. Het enige wat hij wist van zijn biologische ouders was de naam van zijn moeder – totdat hij op 21-jarige leeftijd besloot te proberen meer over hen te ontdekken. Via sociale media kon hij zijn biologische moeder, Tatiana, vinden en contacteren, en kort daarna besloot hij naar Rusland te vliegen om haar voor het eerst te ontmoeten. Tatiana kon de identiteit van zijn biologische vader, Misha – die nooit van het bestaan van Alex had geweten – onthullen, en Alex kon contact met hem opnemen en hem ontmoeten. Misha was dolblij Alex te ontmoeten en hem voor te stellen aan zijn vrouw en dochter, de halfzus waarvan Alex niet wist dat hij die had.
De tocht van Alex om zijn biologische ouders te ontmoeten werd in 2014 gedocumenteerd in het Nieuw-Zeelandse tv-programma Sunday, in 2014:
Het was die zoektocht die Alex ertoe bracht in 2015 I’m Adopted op te richten, een wereldwijde online gemeenschap en non-profitorganisatie. I’m Adopted biedt hulpmiddelen en steun aan geadopteerden wereldwijd, en helpt hun verhalen te documenteren en te delen in woord en beeld. Als onderdeel van het project produceert Alex An Adoption Story, een serie documentaires waarin de verhalen van geadopteerden worden verteld. Je kan de volledige serie video’s hier bekijken:
MyHeritage is er trots op Alex en zijn organisatie te steunen en vandaag stellen we hem met plezier aan jullie voor.
Wat heeft je gemotiveerd om contact te zoeken met je biologische ouders?
Ik was geïnteresseerd in waar ik vandaan kwam. Ik wist niets over mijn afkomst of verwantschappen die ook buiten Rusland lagen, iets waar ik nu pas achter begin te komen. Ik heb me gewoon willen verenigen met mijn geboortefamilie. Dat is altijd een belangrijk iets voor me geweest.
Bezorgdheden waarop ik voorbereid moest zijn. Ik was bezorgd dat, ja, mijn biologische ouders misschien niet wilden dat ik hen zou bereiken, maar daar was ik op voorbereid. Veel van ons geadopteerden moeten, volgens mij, op alles voorbereid zijn, ook op dat. Praten met mijn familie en goede vrienden heeft me veel geholpen. Steun is altijd nodig en daarom heeft I’m Adopted ook veel mensen wereldwijd geholpen.
Je broer, die samen met jou geadopteerd is, was aanvankelijk niet geïnteresseerd in het opsporen van zijn biologische ouders. Waarom denk je dat sommige geadopteerden zich aangetrokken voelen om te weten wie hun biologische ouders zijn, terwijl anderen dat liever niet doen?
Ieder geadopteerde heeft het recht om te willen zoeken of niet. Ik heb altijd respect voor beide kanten en dit is waar mijn broer echt in beeld komt. Ik respecteerde zijn beslissing. Veel hiervan komt neer op angst voor zou kunnen gebeuren. Het is een levensveranderende beslissing. Ik heb mijn broer uiteindelijk geholpen zijn biologische vader en twee zussen te vinden, hij is echter niet verder gegaan met deze zoektocht. Als de tijd rijp is, zal hij misschien wel beslissen om de volgende stap te zetten in het contact met hen en ik steun hem daar volledig in.
Alex (links) en zijn broer Andrei toen ze kinderen waren
Hoe reageerden je adoptieouders toen je interesse toonde in het opsporen van je biologische familie?
Mijn ouders hebben me altijd gesteund bij het zoeken naar mijn biologische familie. Natuurlijk waren ze bezorgd over alles wat op mijn pad zou kunnen komen – biologische ouders die niet met me wilden praten of ontmoeten, of dat ik gewoon een onaangename ervaring zou hebben. Ik ben daar altijd op voorbereid geweest en ik begrijp dat het voor veel geadopteerden onaangenaam kan zijn. Dus de steun is altijd nodig.
Alex met zijn familie, 2022
Hoe was de ervaring om je biologische ouders te ontmoeten voor jou?
Het was een zenuwslopende ervaring. De ontmoeting met mijn biologische moeder was moeilijk, alleen al omdat ik weet dat ze haar hele jeugd in een weeshuis had gezeten. Maar ik was blij dat ik haar mocht ontmoeten.
Alex op bezoek bij zijn biologische moeder, Tatiana, in 2021
Mijn biologische vader, die niets wist van mijn bestaan totdat ik in 2013 online contact met hem opnam, was zeer gastvrij. Hij kon het niet geloven. Het was een geweldige ontmoeting en tot op de dag van vandaag hebben we nog steeds contact. Ik heb ook een paar keer bij hem en zijn familie gelogeerd in Sint-Petersburg.
Hoe is je relatie met hen nu?
Ik mag wel zeggen dat het altijd een uitdaging is geweest met mijn biologische moeder, sinds ik haar voor het eerst ontmoette. Desondanks ga ik haar opzoeken, en dat heb ik nu een paar keer gedaan. Ik doe wat ik kan om haar nu te helpen haar eigen biologische ouders te vinden, want ze zat haar hele jeugd in een weeshuis. Ik heb haar kunnen helpen met het opsporen van de verblijfplaats van haar biologische moeder en biologische vader, die naar Kazachstan zijn verhuisd. Ze heeft ook een broer in Oekraïne. Ik ben terug geweest naar Rusland om mijn biologische moeder te bezoeken en heb een weekend met haar doorgebracht, wat ongelooflijk was.
Ik heb altijd contact met mijn biologische vader en ik logeer vaak bij hem en de familie als ik Sint-Petersburg bezoek. Ik heb zoveel over zijn familie geleerd, terwijl hij al zoveel over de mijne wist. Ik dank hem altijd dat hij mij volledig in zijn leven en zijn familie heeft opgenomen. Hij heeft nog een zoon die ouder is – mijn halfbroer die een andere moeder heeft – en ook een jonge dochter, Sonia, wiens moeder de vrouw van mijn biologische vader is.
Alex met zijn biologische vader, Misha
Welke dingen heb je geleerd uit de ervaring van het terugvinden van je biologische familie? Heeft het je perceptie of perspectief op enige manier veranderd?
Ik vind dat je in de schoenen van je biologische ouders moet gaan staan. Dat is zo belangrijk. Vooral als je meer te weten komt over hun leven. Ik weet dat het voor iedereen een persoonlijke keuze is en daarom zet ik geadopteerden niet onder druk om familie te vinden – doe dat in je eigen tijd. Maar verbinding maken en je afkomst ontdekken is zo belangrijk. Ik steun altijd geadopteerden die dat willen doen. Het heeft me de jeugd die ik had doen waarderen, maar ik heb ook zoveel respect voor mijn biologische ouders dat ze me op deze wereld hebben gezet. Mijn biologische ouders waren jong, waren nooit getrouwd en zo is het leven. Het overkomt velen.
Vertel ons iets over je organisatie, I’m Adopted, en de activiteiten ervan.
Ik heb het in 2015 opgezet als een website voor de gemeenschap van geadopteerden. Sindsdien heb ik het laten uitgroeien tot een wereldwijde organisatie die zoveel geadopteerden helpt om met elkaar in contact te komen. We houden bijeenkomsten, om ze de kans te geven gewoon met elkaar in contact te komen, en het helpt met de steun voor geadopteerden die dat nodig hebben. We hebben een besloten groep en een openbare pagina. We delen ook bronnen online, en natuurlijk is er de serie over adoptie op mijn YouTubekanaal. Het is over het algemeen een ondersteunend netwerk. Voor degenen die al dan niet familie willen vinden, over het algemeen helpt het velen om antwoorden te vinden. Veel geadopteerden hebben altijd verhalen gedeeld op de pagina. Leren over de ervaringen van anderen kan helpen, ongeacht in welk deel van hun traject ze zich bevinden.
Waarom denk je dat het zo belangrijk is voor geadopteerden om een gemeenschap te hebben waar ze hun verhalen kunnen delen en met elkaar in contact kunnen komen?
Veel geadopteerden groeien op zonder de ondersteuning van een gemeenschap van mensen die sommige van de gevoelens en emoties die ze misschien doormaken begrijpen. Identiteit is een belangrijk iets. Gevoelens die van tijd tot tijd opkomen kunnen veel gaan over: waarom ben ik geadopteerd? Of, ik vraag me af hoe mijn biologische familie eruit ziet? Of, waar leidt mijn stamboom naartoe? Dit zijn enkele voorbeelden van vragen die vaak gesteld worden binnen de gemeenschap.
Hoe helpt I’m Adopted in deze behoefte te voorzien?
We hebben onze bijeenkomsten langzaam uitgebreid, maar velen willen elkaar niet persoonlijk ontmoeten, dus online bronnen zoals verhalen van anderen helpen ook echt. We zijn ook bezig geweest met het uitbreiden van middelen om meer directe steun te bieden, wat veel heeft geholpen in de besloten kring die we hebben voor geadopteerden. Het is dat bewustwordingsproces dat er moet zijn. En het is niet alleen belangrijk voor geadopteerden zelf, maar ook voor adoptieouders, die misschien ook hulp willen bij het ondersteunen van een kind dat vragen stelt. Voor adoptieouders geldt dat veel van hen af en toe wat extra hulp nodig hebben om hun geadopteerde kind beter te begrijpen.
Welke tips zou je geven aan een geadopteerde die op het punt staat zijn/haar biologische familie voor het eerst te ontmoeten?
Ga langzaam te werk. Overhaast het nooit en wanneer je voelt dat het goed is, zal je dat wel aanvoelen. Wees voorbereid op alles wat er kan gebeuren, maar zorg dat je ondersteund wordt door je familie of goede vrienden. Dit is belangrijk. Voor degenen die misschien geen naaste steun hebben, moedig ik altijd aan om lid te worden van onze besloten gemeenschap, die kan helpen met kleine stappen. Het is een levensveranderende ervaring en kan gevolgen hebben voor je toekomst dus neem voldoende tijd.
Vertel ons eens wat meer over An Adoption Story.
Ik doe alles alleen, dus film, monteer en produceer. Het is een serie waar ik echt trots op ben, en de verhalen zijn allemaal zo uniek. MyHeritage heeft de hand gehad in twee van de recente verhalen, die van Vanya en Alexei D’Ath. Ik film momenteel 4 nieuwe verhalen in de Verenigde Staten.
Kun je ons vertellen over een verhaal waaraan je hebt gewerkt dat je bijzonder heeft geraakt?
Een interview dat me is bijgebleven was waarschijnlijk één van de allereerste die ik deed, met een man genaamd Alexei:
Dit was het eerste verhaal dat ik deed. Alexei werd geboren in Oekraïne en werd in een weeshuis in Rusland ondergebracht. Vervolgens werd hij op latere leeftijd geadopteerd door zijn familie in Nieuw-Zeeland. Hij heeft veel gezondheidsproblemen doorgemaakt, maar zijn kijk op het leven is ongelooflijk. We proberen hem later zijn biologische familie te laten ontmoeten. Hij denkt dat ze naar Polen zijn gegaan, maar daar werken we nog aan voor het volgende deel van zijn verhaal.
Welke rol heeft MyHeritage in je zoektocht gespeeld?
Op persoonlijk vlak probeer ik momenteel de familie van mijn biologische moeder op te sporen en MyHeritage ondersteunt mijn reportageserie om dit proces te kunnen vastleggen. Ik heb mijn stamboom opgebouwd en ik probeer over een paar maanden naar Kazachstan te gaan om op een paar deuren te kloppen die me zullen helpen antwoorden te vinden voor mijn biologische moeder.
Hier is de laatste aflevering in de serie:
Als het gaat om An Adoption Story, de online serie die ik maak en die gedeeld wordt op I’m Adopted, helpt MyHeritage bij het opbouwen van die stambomen en ondersteunt daarmee de geadopteerden die hun verhaal delen en die misschien ontbrekende verbanden hebben. DNA-tests voor degenen die ze gedaan hebben worden ook gedeeld. Maar over het algemeen gaat de energie die we beiden delen over verbindingen, dus dit is ongelooflijk ondersteunend geweest voor hetgeen ik doe.
Welk advies zou je hebben voor een geadopteerde die geprobeerd heeft zijn biologische ouders op te sporen, maar daar nog niet in geslaagd is?
Ik ken veel verhalen waarbij dit is gebeurd en het is lastig. Praat altijd met iemand uit je omgeving en neem hopelijk verderop kleine stapjes als je misschien weer wilt kijken. Maar steun is altijd nodig. Het is moeilijk te verwerken, maar er is nooit een tijdlijn. Onze gemeenschap verwelkomt altijd geadopteerden of ze nu proberen hun biologische familie op te sporen of niet.
Dank aan Alex voor het delen van zijn verhaal en zijn ongelooflijke werk met ons. Bezoek zijn website op imadopted.org en volg zijn YouTubekanaal voor meer bijzondere verhalen en updates over zijn eigen zoektocht.
De aanmeldingen voor de derde aflevering van DNA Quest zijn beschikbaar tot 17 maart! Als je een geadopteerde bent op zoek naar je biologische familie, of op zoek naar een geadopteerd familielid, kan je hier een gratis DNA-kit aanvragen: dnaquest.org
Voor aanvullende informatie over het gebruik van MyHeritage om naar biologische ouders te zoeken, raadpleeg de volgende artikelen uit het MyHeritage Kennisplatform:
Vijf tips voor een adoptie-gerelateerde zoektocht
