Ontdek het ware verhaal van een oudoom en held uit de Eerste Wereldoorlog via de militaire documenten van MyHeritage
Graham Young, een 74-jarige MyHeritage-gebruiker uit New South Wales, Australië, heeft meer dan tien jaar besteed aan het ontrafelen van de verhalen in zijn stamboom, die inmiddels meer dan 2.500 personen omvat. Zijn zoektocht kreeg een diepgaande wending toen hij zich verdiepte in het verhaal van zijn oudoom, William Cecil Young, een soldaat uit de Eerste Wereldoorlog wiens naam een nalatenschap van generaties belichaamde.
De waarheid over Gallipoli
Grahams vader, William Cecil Young, was vernoemd naar zijn oom, van wie werd aangenomen dat hij was omgekomen in Gallipoli. Nieuwsgierig naar het verhaal achter zijn naamgenoot vroeg Grahams vader of Graham het verhaal van zijn oom kon opzoeken.
“Ik was bezig met MyHeritage om meer te ontdekken over de familie van mijn moeder toen mijn vader vroeg of ik zijn oom kon opzoeken, die volgens hem was gestorven in Gallipoli,” herinnert Graham zich. “Hij wilde meer weten over zijn naamgenoot.”
Met de uitgebreide bronnen van MyHeritage ontdekte Graham meer dan hij had verwacht. Zijn oudoom William Cecil Young werd inderdaad in 1915 uitgezonden naar Gallipoli. Maar Grahams onderzoek bracht een verrassende wending aan het licht: William stierf daar niet. In plaats daarvan werd hij overgeplaatst naar Frankrijk, waar zijn leven uiteindelijk eindigde tijdens een van de hevigste veldslagen van de oorlog.
De Gallipoli-campagne neemt een bijzondere plaats in binnen de Australische geschiedenis. In april 1915 landden duizenden jonge mannen van het Australian and New Zealand Army Corps (ANZAC) op het Gallipoli-schiereiland, met de opdracht een route naar de Dardanellen veilig te stellen als onderdeel van een groter geallieerd plan. Voor veel Australiërs werd Gallipoli een symbool van nationale identiteit en moed, aangezien deze soldaten te maken kregen met overweldigende uitdagingen, ruig terrein en hevig Ottomaans verzet. De campagne werd een van de bloedigste en meest bepalende momenten voor de ANZAC’s en vormde een erfenis van moed en opoffering die jaarlijks wordt herdacht op ANZAC Day en Remembrance Day.
“Ik ontdekte dat hij inderdaad naar Gallipoli ging, maar dat hij daar niet omkwam,” zegt Graham. “Hij stierf in Frankrijk. Zowel de Australian Roll of Honour als de Military Lists and Awards vermeldden duidelijk dat hij op 5 augustus 1916 in Frankrijk stierf. Zelfs Australische kranten uit die tijd publiceerden eerbetonen.”
‘In life we loved you dearly, in death we do the same.’ The Gosford Times and Wyong District Advocate, 31 juli 1924. Bron: OldNews.com
Deze ontdekking onthulde een verhaal dat voor de familie onbekend was. Dankzij zijn MyHeritage-onderzoek ontdekte Graham dat zijn oudoom zich op 5 juli 1915 had ingeschreven en in november van dat jaar op het Gallipoli-schiereiland aankwam. Net als velen in zijn familie had hij altijd geloofd dat William daar was omgekomen, maar de records onthulden iets anders. William werd begin 1916 overgeplaatst naar Frankrijk, waar hij in Marseilles arriveerde en uiteindelijk betrokken raakte bij de Slag bij Pozières, waar hij gewond raakte.
Eerbetoon aan de opoffering bij Pozières
Voor Australiërs was de Slag bij Pozières een ander gruwelijk hoofdstuk in de Eerste Wereldoorlog, dat het land diep raakte. Het dorp Pozières, gelegen aan het Westelijk Front, werd midden 1916 het toneel van onophoudelijke gevechten. Australische troepen werden ingezet ter ondersteuning van de Britse aanval, waarbij ze te maken kregen met verwoestende artilleriebeschietingen en gevechten op korte afstand. Hier leden de Australische soldaten enkele van de zwaarste verliezen van de oorlog, met meer dan 23.000 slachtoffers, van wie velen nooit meer thuis kwamen. Deze slag werd een symbool van zowel de enorme opoffering als de veerkracht van de Australische soldaten, die geconfronteerd werden met onvoorstelbare gruwelen.
Tragisch genoeg bezweek William Cecil Young op 5 augustus 1916 aan zijn verwondingen in Frankrijk. Voor Grahams vader was deze nieuwe kennis diep ontroerend. Graham beloofde hem dat, mocht hij ooit de kans krijgen om naar Frankrijk te gaan, hij het graf van zijn oom zou bezoeken. De belofte om Williams geheugen te eren leefde voort.
Graham Young staat achter het graf van zijn oudoom, met een gelamineerde foto van zijn vader.
Een bezoek aan het Britse kerkhof van Puchevillers
Het Britse kerkhof van Puchevillers, gelegen in het noorden van Frankrijk, is een plechtige plek waar veel Australische soldaten rusten na hun offer aan het Westelijk Front. Het kerkhof werd opgericht tijdens de Slag bij de Somme en herbergt de resten van soldaten die overleden in nabijgelegen veldziekenhuizen, waaronder vele Australiërs die moedig vochten in veldslagen zoals Pozières. Voor Australiërs is het bezoeken van dit kerkhof een krachtige en emotionele ervaring, omdat het hen verbindt met de moed en opoffering van degenen die over de hele wereld reisden om voor vrijheid te vechten. Voor Graham was het moment waarop hij bij het graf van William op deze heilige grond stond, diep ontroerend, doordrenkt van zowel verdriet als trots.
“Op de dag van mijn bezoek was het bewolkt en miezerig. Er waren geweerschoten die weerklonken in de heuvels buiten het kerkhof van een konijnenjacht in de buurt — het was een ervaring die ik nooit zal vergeten. Zoals ik mijn vader had beloofd, legde ik een foto van hem in zijn WWII-uniform bij de grafsteen en bracht ik mijn eerbetoon,” reflecteert Graham.
De WWII-foto van William Cecil Young Jr. geplaatst op de begraafplaats van William Cecil Young Sr., de gesneuvelde soldaat uit de Eerste Wereldoorlog.
Voor Graham bracht het ontdekken van de waarheid over Williams laatste dagen een gevoel van afsluiting. “MyHeritage gaf me de tools om de waarheid over zijn lot te achterhalen. Ik voelde dat ik een belofte aan mijn vader had vervuld.”
De herinnering aan William leeft ook voort in de Australische kranten die Graham vond via Record Matches, waar, na de oorlog, zijn ouders jarenlang “In Memoriam”-eerbetonen hadden geplaatst ter ere van zijn opoffering. Deze berichten herinnerden Graham eraan dat de familie Young William nooit was vergeten — en nu, dankzij zijn onderzoek, zouden ze hem met nog grotere duidelijkheid blijven herinneren.
‘Your memory, dear William, will never die’. The Gosford Times and Wyong District Advocate, August 2 1928. Source: OldNews.com
‘We will always remember our darling Bill.’ The Gosford Times and Wyong District Advocate, August 7 1930. Source: OldNews.com
‘Memory will keep him ever near…’, The Gordord Times, 11 augustus 1932. Bron: OldNews.com
Door deze reis heeft Graham de band van zijn familie met hun verleden versterkt, en de opofferingen van eerdere generaties geëerd. Zijn verhaal is een herinnering aan de blijvende kracht van familie, herinnering en het belang van het ontdekken van onze wortels.
Veel dank aan Graham voor het delen van dit ontroerende verhaal met ons en voor het levend houden van de herinnering aan zijn oudoom.
Als jij ook een ongelooflijke ontdekking hebt gedaan op MyHeritage, horen we daar graag van! Deel je verhaal met ons via dit formulier of stuur een e-mail naar stories@myheritage.com.
