DNA: Zijn onze vrienden eigenlijk familie?

Sommige vrienden in het leven voelen als familie. In de afgelopen jaren heeft genetisch onderzoek bewijs aangedragen voor de theorie dat vrienden een groter dan gemiddelde kans op bepaalde overeenkomsten in hun genetisch materiaal hebben.

Velen van ons zullen het gekend hebben in hun jeugd: een ‘oom’ of ‘tante’ die altijd over de vloer kwam en heel hecht was met uw ouders. Zo’n ‘oom’ die hielp bij klusprojecten, moppen vertelde aan de eetkamertafel en altijd snoep meebracht voor de kinderen. Die zo vaak op bezoek kwam en daardoor als lid van de familie werd beschouwd. En als kind ga je daar ook vanuit. Pas op latere leeftijd wordt duidelijk dat zo’n oom of tante geen echte familie is in de letterlijke zin van het woord. Door het delen van al die levensfases en de hechte band is de oom of tante in wezen toch familie geworden. Op basis van de gedeelde ervaringen, mooie herinneringen en soms zelfs kinderen die de vriendschap voortzetten, kan dit nog generaties lang duren.

Als de vriendschapsband zo sterk is, vraag je je al snel af of goede vrienden meer gemeenschappelijk hebben dan een gedeeld verleden en ‘chemie’. Het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America publiceerde een paar jaar geleden een studie waaruit bleek dat goede vrienden – waar je heel close mee bent en die als familie voelen – vaak genen met je delen. Volgens James Fowler, professor klinische genetica en politieke wetenschappen aan de Universiteit van Californië in San Diego, hebben we waarschijnlijk genetisch meer gemeen met onze goede vrienden dan met anderen:

Het hele genoom in ogenschouw nemend, zien we dat we, gemiddeld gesproken, genetisch overeenkomsten vertonen met onze vrienden. We hebben meer DNA gemeen met de mensen die we als vrienden kiezen dan met vreemden in dezelfde populatie.

Onderzoekers van Yale en de Universiteit van Californië bestudeerden 1,5 miljoen genetische kenmerken van 1932 mensen. Ze maakten daarbij gebruik van eerdere studies waarin zowel genetische informatie als gegevens over vriendschappen waren verzameld. De genetische code van vrienden werd vergeleken met die van vreemden. Uit de resultaten bleek dat dragers van een bepaalde genetische marker voor het gen DRD2, een dopaminereceptor die onder meer betrokken is bij alcoholisme, bij voorkeur bevriend zijn met andere DRD2-positieve mensen. Mensen die het gen niet bij zich dragen, sluiten daarentegen het liefst vriendschappen met mensen die ook DRD2-negatief zijn.

We weten al geruime tijd dat onze fysieke gesteldheid en vele andere kenmerken in hoge mate door onze genen worden bepaald. Sinds de ontdekking van DNA aan het einde van de negentiende eeuw is geconcludeerd dat karaktertrekken van generatie op generatie worden doorgegeven. Het is nu een populaire opvatting dat we meer dan 50% van onze karaktereigenschappen hebben geërfd, met inbegrip van gezagsgetrouwheid, kwetsbaarheid voor stress en risicogedrag.

De onderzoekers veronderstellen dat veel van onze levenskeuzes, zoals politieke voorkeur en godsdienst, in veel hogere mate door onze genen worden bepaald dan we wel denken. Het is een revolutionair idee dat de mensen met wie we omgaan en de keuze van onze sociale omgeving daadwerkelijk gekoppeld kunnen worden aan specifieke genen. Het kan wel verklaren waarom we zo genieten van het gezelschap van bepaalde mensen met wie we bevriend zijn.

Onthoud dit voor de volgende keer dat een goede vriend bij u langskomt: jullie delen niet alleen dezelfde interesses maar misschien ook dezelfde genen!

Zijn er in uw familie ook goede vrienden die deel van de familie zijn geworden? Laat het ons hieronder weten!