Holocaust overlevende die als peuter wees werd, vindt zijn familie terug dankzij een MyHeritage DNA-match
Tot enkele maanden geleden wist Shalom Korai, 83 jaar, niets over zijn verleden: niet wie zijn ouders waren, niet zijn voornaam, geen enkel detail. Hij was een man zonder wortels.
Geboren in 1941 in het getto van Warschau, werd hij op tweejarige leeftijd gevonden toen hij alleen rondzwierf. Hij werd gered door Lena Kuchler-Silberman, een Joodse lerares en psychologe die was ontsnapt aan het transport naar het vernietigingskamp Belzec en in Warschau woonde onder een valse identiteit. Lena gaf hem de niet-joods klinkende naam Petro Korczak en hij werd samen met 4 andere kleine kinderen in aardappelzakken uit het getto van Warschau gesmokkeld. Ze regelde vervolgens dat ze in een weeshuis in een klooster in Warschau werden geplaatst.
Later, mogelijk in de zomer van 1944, werden de kinderen in dit weeshuis geëvacueerd van Warschau naar een weeshuis in een klooster in de buurt van Zakopane, Polen.
Nadat WO II eindigde, kwam Lena terug om de kinderen op te zoeken, die inmiddels gedoopt waren en als christenen leefden. Toen ze eindelijk bij het klooster aankwam, weigerden de nonnen haar mee te nemen. Het kostte ontelbare onderhandelingen met de Poolse autoriteiten en een grote som geld om de voogdij over Petro en de kinderen te krijgen en ze mee te nemen.
Ze voegden zich bij ongeveer 100 kinderen in Lena’s weeshuis in Zakopane. Shalom herinnert zich een herinnering aan die plek: “We zaten daar, ik heb geen idee wat we aan het doen waren, een heleboel kinderen in een hal, zonder stoelen, zonder iets – een vloer en muren, dat is alles. En in het midden een open haard,” herinnert hij zich. “Ze stond bij de deur en begon snoepjes in de hal te gooien. Ik zei tegen mezelf: ‘Als ik bij de open haard wegga, raak ik mijn plek ernaast kwijt. Ik gaf de snoepjes door en bleef naast de open haard staan.”
Kort daarna, in maart 1946, werden ze allemaal via Praag, Tsjecho-Slowakije naar Frankrijk gesmokkeld. Lena en “haar” kinderen verbleven 3 jaar in Bellville, vlakbij Parijs. Daar herstelden ze, werden sterker en gelukkiger, en kregen langzaam weer een leven dat enigszins leek op dat van andere kinderen van hun leeftijd.
‘Je kunt niet zoeken naar iets waar je niets vanaf weet’
Petro emigreerde in maart 1949 samen met de andere kinderen naar Israël. In Israël veranderde Lena zijn naam van Petro Korczak in Shalom Korai. Hij groeide op in Kibboets Kvutzat Shiller en diende tijdens zijn IDF-dienst bij het pantserkorps.
In zijn twintiger jaren verhuisde Shalom naar Kibboets Tel Katzir in de Jordaanvallei. Daar werkte hij 35 jaar als opleggerchauffeur en stichtte hij zijn eigen gezin. Hij werd vader van 3 kinderen en uiteindelijk grootvader van 8 kleinkinderen, maar zijn hele leven lang heeft hij nooit geprobeerd om informatie te vinden over zijn ouders, grootouders of enig ander detail uit zijn familiegeschiedenis. “Je kunt niet op zoek gaan naar iets waar je niets vanaf weet,” legt hij uit. “Ik had niet de minste aanwijzing. Zelfs mijn voornaam is onbekend.”
Shalom Korai tegenwoordig
Deze zomer kocht Magdalena Smoczynska, emeritus hoogleraar aan de Jagiellonian Universiteit in Krakau, Polen, een MyHeritage DNA-kit voor Shalom als onderdeel van haar onderzoek naar de 100 kinderen die door Lena Kuchler-Silberman waren gered.
Een paar weken later ontving Ann Meddin Hellman, 77, uit Charleston, South Carolina, een match met een achterneef aan de andere kant van de wereld – en ze had geen flauw idee wie hij zou kunnen zijn. “Zijn naam zei me niets,” vertelde Ann ons.
De DNA Match op MyHeritage
Ann Meddin Hellman
Als ervaren onderzoeker naar familiegeschiedenis begon ze steeds dieper in de gegevens te duiken en vroeg toen een van haar nichtjes, Jeanmarie Fields Holstein, om haar DNA te uploaden naar de MyHeritage website. Jeanmarie matchte ook met Shaloms DNA en bevestigde zo de connectie die Ann vermoedde: “Hij is zeker van mijn vaders kant,” zegt ze. “Mijn grootvader van vaderskant, Abraham Louis Mednitzky Meddin, kwam in 1893 naar de VS, zijn vrouw, Hannah Jarinkes, en 2 van hun zonen kwamen in 1901. Daarna kwamen 3 zussen van mijn grootvader over en lieten hun broer, Yadidia Mednitzky, achter in Yakovlev, Wit-Rusland.”
‘Ik gaf een Holocaust-overlevende een familie’
“We dachten allemaal dat deze tak van de familie was weggevaagd tijdens de Holocaust,” zegt Ann. “Shalom vinden is een wonder.”
De match en het onderzoek dat daarop volgde, onthulde dat Anns oudoom, Yadidia Mednitzky, Shaloms grootvader was. Hij en zijn hele familie, zijn vrouw, een of twee dochters, een schoonzoon en een kleinkind werden vermoord in de Holocaust. Niemand overleefde het – dat dacht iedereen in de familie.
Anns stamboom met Ann en Shalom (Piotr/Petro Korczak) gemarkeerd (klik om te zoomen)
De familieband werd glashelder toen Ann een foto van Shalom ontving. “Ik opende hem en zei meteen: Dit is mijn broer Stuart!”
Ann laat Shalom een foto van Stuart zien tijdens een video gesprek
De gelijkenis tussen Shalom en Anns jongere broer Stuart was onmogelijk te missen.
De familie plant een grote, feestelijke reünie in juli om Shalom in de familie te verwelkomen. “Hij zal zoveel familieleden ontmoeten die op hem lijken,” zegt Ann, die tientallen familieleden heeft uitgenodigd voor deze gedenkwaardige gebeurtenis. “Ik heb een overlevende van de Holocaust een familie gegeven en ik krijg al maanden kippenvel als ik eraan denk. Ik kan niet wachten om Shalom in mijn armen te sluiten en hem dicht tegen mijn hart aan te houden.”
Het ongelooflijke verhaal van Shalom weerklonk over de hele wereld tegen de achtergrond van de Internationale Holocaust Herdenkingsdag. Het werd gedeeld door NBC news, ABC 4 news, de Daily Mail en vele andere platforms.
Bekijk Shaloms verhaal in de video hieronder:
