Mijn broer verdween op zijn 3e. MyHeritage hielp hem 32 jaar later te vinden

Mijn broer verdween op zijn 3e. MyHeritage hielp hem 32 jaar later te vinden

Op een herfstdag in 1988 speelden twee jongetjes samen bij hun in de tuin, in Bogotá, in Colombia. Hun oudere broer keek toe vanuit een raam op de tweede verdieping. Een vriend van de familie kwam naar de jongetjes toe en vroeg één van hen, Jhonatan, om met hem mee te gaan om snoep voor hem te kopen.

Zijn familie heeft Jhonatan daarna 32 jaar lang niet meer teruggezien.

Juan Jimenez was vijf jaar oud toen hij vanuit het raam toekeek hoe die man met zijn broertje wegliep. Dat hij de verdwijning van zijn broertje niet had kunnen voorkomen, vervulde hem met verdriet en een schuldgevoel. Hij deed er alles aan om zijn moeder te helpen bij de zoektocht naar Jhonatan. Toen Juan volwassen was, verhuisde hij naar de Verenigde Staten, omdat iedereen dacht dat Jhonatan daar was heengebracht. Als hij zijn broer daar niet zou vinden, zou hij in ieder geval dichter bij hem in de buurt zijn.

Op een dag zag hij een advertentie voor de DNA Quest van MyHeritage: een maatschappelijk initiatief om geadopteerden door middel van kosteloze DNA-tests in contact te brengen met onvindbare familieleden. Juan vroeg een gratis kit aan, en MyHeritage stuurde hem er één.

Ondertussen was Jhonatan, die nu John Erik Aarsheim heette, opgegroeid in een liefdevol gezin in Noorwegen dat niets van de ontvoering wist. Zijn adoptieouders, Karen en Gunnar, hadden hem geadopteerd uit een weeshuis in de buurt van Bogotá. Ze hadden te horen gekregen dat hij op straat was gevonden en dat alle televisie- en krantenberichten waarin naar zijn ouders was gezocht tevergeefs waren geweest. Karen en Gunnar brachten Jhonatan naar hun huis in Stad, waar hij een rustig, gelukkig leven leidde, met zijn grootouders als buren. Tijdens zijn jeugd had hij van Colombia slechts vage herinneringen, maar wel een knagende nieuwsgierigheid naar zijn afkomst. Wie waren zijn ouders, en waarom hadden ze hem verlaten?

John besloot toen hij dertig was om een DNA-test te doen om te zien of hij informatie over hen kon vinden, maar daar kwam niets uit. Hij berustte in het feit dat hij er waarschijnlijk nooit achter zou komen.

Toen hij later hoorde over de gezondheidsupgrade van MyHeritage, besloot hij om een MyHeritage DNA test te doen, om te weten te komen hoe zijn genen van invloed zouden kunnen zijn op zijn toekomstige gezondheid. Toen hij zijn resultaten ontving, bekeek hij uit nieuwsgierigheid de DNA-matches. En daar, vlak voor zijn ogen, zag hij een match waarvan hij nooit had durven dromen: een halfbroer, oom of neef.

John schreef Juan meteen, met alle details van zijn geschiedenis, en vroeg aan Juan wat hij ervan wist.

“Heel veel”, was het antwoord.

Toen Juan het bericht van John kreeg, was hij dolgelukkig. Hij belde meteen zijn moeder. Die wist al voordat hij iets had gezegd dat hij Jhonatan had gevonden.

Juan vertelde John het hele verhaal van zijn verdwijning. Hij kon het nauwelijks bevatten: niet alleen hadden zijn ouders hem niet in de steek gelaten, zijn moeder had hem zelfs al die tijd gezocht en gemist. Bovendien had hij opeens ook drie broers en een zus.

John was zowel opgewonden als zenuwachtig om de familie te ontmoeten die al 32 jaar naar hem op zoek was. Een paar maanden na het eerste contact, vloog Juan naar Noorwegen om John naar zijn geboortestad terug te brengen. Bekijk de ontroerende video die Juan van de hereniging maakte:

John kreeg in Bogotá een koninklijke ontvangst: de familie had een chiva gehuurd, een Colombiaanse feestbus, en reed onder politie-escorte naar het huis waar hij was weggehaald. De hele familie wachtte hem daar op, met borden met zijn naam erop en zwaaiend met Noorse vlaggen. En daar, voor het huis dat ze nooit had verkocht in de hoop dat hij de weg terug zou vinden, stond zijn moeder met een bord waarop stond: “Ik heb je erg gemist, mijn zoon. Welkom thuis. Ik hou van je.”

De dagen daarna verliepen in een wervelwind van omhelzingen, tranen en vreugde. John was overweldigd door de liefdevolle ontvangst bij zijn familie en hoe opgetogen iedereen was dat ze hem eindelijk hadden teruggevonden. Hij zegt dat hij veel aspecten van zichzelf in zijn verwanten herkende. Gedurende zijn tijd in Colombia hield hij zijn adoptiegezin in Noorwegen van alles op de hoogte. Daar waren ze erg blij voor hem.

Juan (links) slaat tijdens het welkomstfeest zijn arm om John Erik (rechts)

Juan (links) slaat tijdens het welkomstfeest zijn arm om John Erik (rechts)

John moedigt iedereen die op zoek is naar verloren familieleden aan om de hoop niet op te geven. Misschien wacht iemand, ergens, al zijn hele leven lang om iets van u te horen.

Bestel vandaag nog een MyHeritage DNA kit – wie weet wat u gaat ontdekken?