Ik vond mijn moeder na meer dan 22 jaar zoeken
MyHeritage gebruiker Isabelle Guilbert, 48, uit Zuid-Frankrijk, probeerde vele jaren om erachter te komen waar ze vandaan kwam. Dankzij een MyHeritage DNA-test kon ze uiteindelijk haar moeder vinden. Lees hieronder haar verhaal:
Ik werd geboren op een lentedag in het zuidwesten van Frankrijk. Aanvankelijk werd ik ter adoptie afgestaan, maar toen mijn adoptieouders de voogdij over mij verloren toen ik 4 jaar oud was, werd ik overgedragen aan de Franse sociale dienst. Een moeilijke jeugd vormde me tot wie ik nu ben en leerde me voor mezelf te zorgen. Maar onderweg ontmoette ik ook mensen die als zussen voor me werden, Agnes en Martine, die me vergezelden tot mijn trouwdag. Ik ben jong getrouwd, op 23-jarige leeftijd, en begon mijn eigen gezin op te bouwen: Ik heb 4 kinderen, momenteel in de leeftijd van 15 tot 27 jaar.
Op zoek naar mijn familie
In 1998 ging ik op zoek naar mijn biologische familie en stoot ik op mijn eerste obstakel: de prefect van de regio Haute-et-Garonne, waar mijn adoptie plaatsvond, weigerde me toegang te geven tot mijn adoptiedossier. Jarenlang kon ik amper vooruitgang boeken.
Op een dag zag ik een Facebook-advertentie voor de MyHeritage DNA-tests en ik besloot om het te proberen. Eigenlijk deed ik de test om meer te weten te komen over mijn etnische afkomst. Ik had tenslotte al geaccepteerd dat ik waarschijnlijk nooit iets zou te weten komen over mijn biologische familie – van mijn moeders kant noch van mijn vaders kant.
Toen ik een paar weken later de uitslag van mijn DNA-test kreeg, ontdekte ik dat ik van Iberische, Scandinavische, Britse en Balkan afkomst was. Maar de ware verrassing kwam toen ik mijn lijst met DNA-matches bekeek. Ik kon het amper geloven: een van mijn matches deelde 15,9% (1804 cM) van mijn DNA. Ze werd geschat op een achternicht of eerste neef.
Isabelle (rechts) en haar moeder, die nu onder hetzelfde dak wonen
We hebben dezelfde gewoonten
Ik nam onmiddellijk contact op met Severine en vertelde haar mijn verhaal. Zij bevestigde dat ze inderdaad mijn volle nicht was: de dochter van Ghislaine, de zus van mijn moeder. Ze sprak met mijn halfzus Nathalie, die toestemde om contact met me op te nemen en het nieuws aan onze moeder doorgaf. Iedereen was geschokt, maar alles gebeurde zo snel. Mijn moeder stemde erin toe om telefonisch met mij te spreken, en daarna maakte ik de reis naar het huis van mijn tante voor twee weken om mijn moeder te ontmoeten en een deel van mijn familie te leren kennen. Tijdens die twee weken met mijn moeder merkte ik dat we een heleboel gewoonten deelden. Zo genoten we er allebei van om ’s avonds vanop het terras naar de sterren te kijken!
‘Ik herinner me je tranen’
Wat een ongelooflijk wonder! Ik had mijn moeder en daarbij ook een hele familie gevonden. Mijn moeder voelde zich schuldig dat ze me ter adoptie had afgestaan. Ik zei tegen haar: “Ik herinner me je tranen.” Ik heb nooit iemand de schuld gegeven. Het vergt heel wat moed om een baby ter adoptie af te staan om hem of haar een betere toekomst te bieden. Het was niet altijd gemakkelijk voor me, maar nu heb ik mijn moeder gevonden en is ze bij me komen wonen. Uiteindelijk is zij degene die deel gaat uitmaken van een groot gezin, met mijn kinderen en binnenkort kleinkinderen. Er zijn er twee op komst: binnenkort wonen er dus 4 generaties onder één dak!
Een familie herenigd: Isabelle’s dochter en moeder
Vroeger vierde ik nooit echt Moederdag met mijn kinderen, maar mijn moeder staat erop dat wel te doen. We hebben in ieder geval veel te vieren!
Hartelijk dank aan Isabelle voor het delen van haar verhaal! Als u ook op zoek bent naar onbekende of verloren familieleden, dan zou MyHeritage DNA wel eens de antwoorden voor u kunnen hebben. Bestel nu uw kit.
