Chileens adoptiekind als baby gestolen herenigd met zijn zusje
De 42-jarige Scott Lieberman uit San Francisco werd in augustus 1980 in Chili geboren en binnen een maand geadopteerd door een Amerikaans echtpaar. De ouders adopteerden een jaar later ook een meisje.
Scott wist als kind al dat hij geadopteerd was en toen hij opgroeide, wilde hij meer weten over zijn afkomst. Het enige wat hij wist over zijn biologische familie was dat zijn moeder uit een stadje in het zuiden van Chili kwam, genaamd Cañete, en dat hij ter adoptie was aangeboden omdat ze niet in staat was om hem op te voeden.
Scott als kind
Een jaar geleden las Scott een artikel in People magazine waardoor hij dat verhaal in twijfel trok.
Het artikel beschrijft het verhaal van Tyler Graf, een brandweerman uit Texas die ontdekte dat hij van zijn ouders was gestolen en tegen hun wil in voor adoptie in de VS was geplaatst – en dat hij slechts één van de duizenden baby’s was die gedwongen van hun ouders waren afgenomen als onderdeel van een nationaal beleid om de armoede te verminderen onder de dictatuur van generaal Augustus Pinochet van 1973-1990. Tyler richtte vervolgens Connecting Roots, een non-profit organisatie die de getroffen families helpt, die MyHeritage met trots steunt door DNA-kits te leveren om de relaties tussen de geadopteerden en hun biologische families te bevestigen. We hebben Connecting Roots ook in contact gebracht met hun tegenhanger in Chili, een non-profit organisatie genaamd Nos Buscamosen sindsdien werken de twee organisaties samen.
Toen Scott het artikel las, begon hij zich af te vragen: was hij ook een van deze gestolen baby’s?
“De beperkte kennis die ik had over mijn adoptie, was in dat ene artikel allemaal veel logischer dan wat mij verteld was en wat ik mijn hele leven had gedacht”, vertelde hij USA Today in een recent interview.
Hij besloot zich aan te melden bij Nos Buscamos en om hulp te vragen in december 2022.
Nos Buscamos gaat de uitdaging aan
Een van de vrijwilligers van Nos Buscamos, Suzi Wortman, ging de uitdaging aan. Op basis van de informatie die Scott in zijn adoptiedossiers had, vond ze ondersteunende documenten en stuurde ze berichten via sociale media naar potentiële familieleden. Een paar dagen later kreeg ze antwoord: een vrouw antwoordde en zei dat ze één van de tantes van Scott kon zijn. Dit was een geweldige aanwijzing en na met haar en vele andere mogelijke familieleden gesproken te hebben, slaagde Suzi er uiteindelijk in om de halfzus van Scott, Jenny, te vinden.
Jenny Escalona Mardones, Scott’s zus
Suzi en Jenny spraken en deelden informatie. Het telefoontje was erg emotioneel voor Jenny, die tranen van geluk niet kon bedwingen. Vanaf het eerste moment wist ze zeker dat Scott haar broer was. Jenny gaf Suzi details over hun gezamenlijke biologische moeder: haar naam was Rosa Mardones en ze is een paar jaar geleden overleden.
Meteen na dat telefoontje schreef Suzi naar Scott om haar bevindingen te onthullen. “Dit nieuws heeft een wrange nasmaak, omdat je moeder, Rosa Ester Mardones Peña, in 2015 helaas is overleden aan botkanker”, schreef ze. Ze gaf de informatie door die ze over Rosa had geleerd: dat ze was opgegroeid in een klein stadje genaamd Cañete in een gezin met 7 kinderen en dat ze een “mooie, bescheiden vrouw was die door iedereen geliefd was”.
Rosa’s verhaal
Rosa kreeg haar eerste kind, Jenny, op 5 april 1978 met Nazario Escalona. Later werd ze verliefd op een man genaamd Hugo Eugenio Salas Ramos. Rosa en Hugo hielden zielsveel van elkaar, maar Hugo kwam uit een welgestelde familie, terwijl de familie van Rosa arm was. Toen Rosa op 23-jarige leeftijd ontdekte dat ze zwanger was van Scott, dacht ze blijkbaar dat Hugo en zijn familie haar niet zouden accepteren en ze vertelde bijna niemand over de zwangerschap. Gezien haar ongehuwde status en financiële situatie zocht ze hulp bij een groep katholieke nonnen die haar bezochten; ze boden haar een baan aan in de huishouding in Santiago, dus verhuisde ze daarheen. Ze kreeg ook “hulp” van een maatschappelijk werker die zich met haar zaak bemoeide en haar in de loop van de zwangerschap meerdere documenten liet ondertekenen die ze niet echt begreep.
Scott werd geboren op 21 augustus 1980. Rosa heeft hem nauwelijks gezien na zijn geboorte. De maatschappelijk werker kwam binnen en nam de voogdij over hem, nog voordat Rosa uit het ziekenhuis was ontslagen. Toen Rosa probeerde contact op te nemen met de maatschappelijk werker om naar haar baby te vragen, dreigde de maatschappelijk werker de politie te bellen en zei dat de baby al naar een ander land was gebracht, dat Rosa niet in staat was om nog een kind op te voeden en dat ze haar ouderlijke rechten had opgegeven.
Rosa keerde gebroken terug naar haar geboortedorp. Haar zussen zeiden dat ze erg depressief was en vaak huilde en God vroeg om haar te vergeven.
“Nooit, maar dan ook nooit, heeft mijn moeder gesproken over het feit dat ze een kind had gekregen en dat het gestolen was”, vertelde Jenny aan CNN in een recent interview. “Het was de pijnlijke waarheid die ze jarenlang voor zichzelf hield. Ik denk zelfs dat haar pijn haar heeft weggenomen.”
Hoewel Rosa helaas in 2015 is overleden, leeft Hugo – de biologische vader van Scott – nog steeds… en hij heeft nooit geweten dat hij een kind had verwekt bij Rosa.
MyHeritage DNA verifieert de verwantschap
Kort nadat Scott het nieuws had ontvangen, nam Jenny rechtstreeks contact op met Scott via sociale media. Slechts 3 weken nadat hij zich had ingeschreven bij Nos Buscamos, had Scott contact met zijn biologische zus in Chili!
Op 30 januari 2023 reisde Jenny van Cañete naar Concepcion om Nos Buscamos vrijwilligers te ontmoeten en een MyHeritage DNA-test om haar relatie met Scott te bevestigen.
Jenny doet een MyHeritage DNA-test met Constanza del Río, Nos Buscamos oprichter en CEO
De resultaten kwamen na een paar weken en waren glashelder: Scott en Jenny zijn halfbroers en halfzussen. Scott documenteerde het krachtige moment waarop hij de resultaten op het MyHeritage DNA-platform bekeek en alle twijfels werden weggenomen:
‘Geliefd op een manier die ik nog nooit eerder heb gevoeld’
In april vloog Scott naar Chili om Jenny, Hugo en de hele familie te ontmoeten. Jenny ontmoette hem op de luchthaven en de twee omhelsden elkaar voor het eerst. Bekijk hun emotionele reünie hier:
Hier delen ze hun gedachten en gevoelens na hun eerste ontmoeting:
Jenny, die alleen Spaans spreekt, deelt haar dankbaarheid met iedereen die heeft geholpen om haar broer te vinden en moedigt mensen aan om deze zaak te steunen, omdat er nog veel meer kinderen bij hun ouders in Chili zijn weggehaald en het verdienen om het gelukkige einde te hebben dat Scott en zij kregen.
“Het was veel”, vertelde Scott aan USA Today. “Ik heb nooit iemand gekend die op mij leek. Ik ben 42 jaar oud en ik kijk naar mijn vader en we zijn precies even lang, we hebben dezelfde oren en dezelfde neus en ik kijk in zijn ogen en ik zie mezelf daar. Ik heb veel gehuild.”
Scott neemt een selfie met zijn nieuwe familie
“Veel van ons hebben dezelfde vorm ogen en dezelfde glimlach”, voegde hij eraan toe. “Het is gewoon ongelooflijk.”
Scott bracht 12 dagen door in Chili. Jenny nam hem mee naar het graf van zijn moeder, dat versierd was met een bord met de tekst: “Hijo, Gracias por venir a verme” – “Zoon, bedankt dat je me bent komen opzoeken.”
Scott en Jenny bezoeken het graf van hun moeder
De vreugde van de hereniging met al zijn Chileense familieleden werd alleen ontsierd door het verdriet dat hij zijn moeder nooit heeft kunnen ontmoeten en dat zij hem nooit meer heeft kunnen zien. Jenny gaf Scott een flesje van hun moeders oude parfum en een doos mandala’s waar ze aan had gewerkt voor haar dood. “Ik werd heel emotioneel van dit alles”, vertelde Scott aan USA Today. “Ik heb zoiets van: ‘Dit is de meest fysieke connectie die ik met haar kan hebben.’ Gewoon deze parfum hebben en weten hoe ze vroeger rook.”
Ondanks de zeer pijnlijke situatie is Scott dankbaar dat ze tenminste wist dat hij leefde en veilig was. “Er zijn andere moeders die te horen kregen dat hun kinderen doodgeboren waren”, vertelde hij CNN in een recent interview. “Ze weten niet dat hun kind misschien nog in leven is in een ander land.”
“Ik had eerder niet het gevoel dat mijn leven niet compleet was”, legde Scott uit aan CNN. “Ik kreeg veel liefde van mijn familie toen ik opgroeide. Ik kreeg veel liefde van mijn vrienden. Maar nu is het raar, maar ik voel me completer. [Ik voel me geliefd op een manier die ik nooit eerder heb gevoeld.”
Scott met Jenny en een andere halfzus, Karina
Jenny zegt dat de waarheid over de geboorte van haar broer haar helpt om sommige dingen over haar moeder te begrijpen die eerder verwarrend voor haar waren – zoals de keuze van haar moeder om tegen het einde van haar leven in de buurt van de luchthaven in Santiago te gaan wonen.
“Ze ging graag naar de luchthaven en vroeg ons om met haar mee te gaan”, vertelde Jenny aan CNN. “Ze ging gewoon zitten en keek naar mensen, vooral naar degenen die aankwamen.”
Jenny begrijpt nu dat ze misschien op zoek was naar Scott, hopend dat ze een bekende zou zien tussen de mensen die aankwamen op de luchthaven.
Jenny vertelde USA Today dat ze de aanwezigheid van haar moeder in haar voelde sinds haar dood, maar dat het minder werd toen ze over Scott hoorde.
“Ze gelooft dat het werk van onze moeder voltooid is”, voegde Scott eraan toe. “Ze wilde dat we elkaar leerden kennen. Ze wilde dat ik terugkwam naar Cañate om mijn familie te leren kennen… Ze kan eindelijk rusten. Nu kan ze rusten in vrede.”
“Dankjewel, MyHeritage. Bedankt voor alles”, zegt Jenny.
Heel, heel veel dank aan Scott en Jenny voor het delen van hun reis met ons en ons toe te staan deze intieme emotionele momenten met hen te beleven.
Zoals het verhaal van Scott jammer genoeg aantoont, is er niet veel tijd meer voor gezinnen die onder Pinochet door gedwongen adoptie uit elkaar zijn gehaald om elkaar terug te vinden, omdat de ouders ouder worden. Overweeg om te doneren aan Connecting Roots of Nos Buscamos. Als u iemand kent die mogelijk slachtoffer is geworden van gedwongen adoptie, verwijs hem of haar dan alstublieft door naar deze organisaties.
