Bezit u iets tastbaars van uw voorouders?

Genealogen en historici wanen zich graag in het verleden en verzamelen allerlei informatie om een beter beeld te krijgen van het leven van hun voorouders.

Hulpmiddelen hierbij zijn onder andere; akten van de burgerlijke stand, bevolkingsregistraties, notariële akten, militaire stukken of belastingdocumenten.

Persoonlijke tastbare objecten kunnen daarnaast ook extra kleur, zo niet meer kleur toevoegen aan de familiegeschiedenis.


Het idee dat je op dezelfde stoel zit als waarop een verre voorouder eeuwen geleden heeft gezeten kan bij menigeen mooie gedachten oproepen, ook al blijft het wel een gevoelskwestie.

Het object hoeft niet groot te zijn, het hoeft niet oud te zijn, het hoeft niet mooi te zijn, het heeft voor ieder een andere waarde. Daar waar de één de mooiste film voor zijn ogen ziet afspelen bij het zien van een voorouderlijk huis, ziet de ander niets anders dan een oud en vervallen pand. Je moet natuurlijk ook wel een beetje inlevingsvermogen hebben.

Persoonlijk heb ik weinig persoonlijke objecten van mijn voorouders in mijn bezit. Niet omdat zij geen bezittingen hadden, maar meer omdat ik de objecten op jonge leeftijd niet op waarde kon schatten en er geen interesse voor toonden.

Nu zou het mij echter geweldig lijken om de piano van mijn grootouders te bezitten waarop zij samen speelden. En dan gaat het mij niet om mijn bezit te vergroten, maar meer om de ‘afstand’ tussen hen en mij te verkleinen.