Bezoek MyHeritage.nl
Taal

Deel uw ontdekking en maak kans op een Sony E-Reader!!

  • Door admin
juli 12, 2014
Deel uw ontdekking en maak kans op een Sony E-Reader!!

[update: de winnaar is bekend. Wij feliciteren de heer J. Veth met de Sony E-reader. U heeft een persoonlijk bericht ontvangen via de email. Gefeliciteerd!]

Heeft u een mooie ontdekking gedaan dankzij MyHeritage, lees dan verder. U kunt namelijk een Sony PRS-T1 E-reader winnen.

De e-reader kan verschillen van het plaatje

De e-reader kan verschillen van het plaatje

Wij zijn op zoek naar gebruikers die dankzij MyHeritage ontdekkingen hebben opgedaan in hun onderzoek naar hun familiegeschiedenis, en deze met ons zouden willen delen.

Het kan zijn dat u nieuwe familieleden heeft ontdekt door Smart Matching, een grafsteen van uw voorouder, een mooie foto heeft gevonden bij een gezicht of een link naar een beroemde voorouder.

Kunt u zich in bovenstaande vinden en wilt u uw verhaal delen, stuur ons dan uw ontdekking in 200-500 woorden toe via nederland@myheritage.com. Onder de deelnemers verloten wij een gloednieuwe Sony E-reader!

De winnaar wordt op 14 augustus as. bekend gemaakt.

Tags: , , ,

Meer vanFamiliegeschiedenis

Opmerkingen

Het e-mailadres wordt privé gehouden en wordt niet weergegeven.

  • Marja van Nierop

    juli 13, 2014

    Ursus Wiss kwam met zijn twee kinderen in 1817 vanuit Zwitserland naar Amsterdam om van daaruit met de “London” naar Amerika te varen.

    Er gaat van alles mis, het schip vertrekt (waarschijnlijk mét zijn kinderen) zonder hem. Hij ontmoet Gertrude Marie Louise Gravelle des Valleés. Zij is een dochter van een eigenaar van een kantfabriek en trouwt uiteindelijk met hem, ver beneden haar stand, maar wordt als gevolg daarvan onterfd door haar familie.

    Het echtpaar gaat wonen in Zeist, waar meerdere landverhuizers (Zwitsers) wonen, waaronder het echtpaar Riether-Steinman, de grondleggers van Hotel Oud-London (waar ik gelogeerd heb zonder dat ik dit verhaal wist).

    Het echtpaar Wiss-Gravelle des Valleés krijgt meerdere kinderen, waaronder een zoon, Ursus Jospehus Wiss jr. En deze man trouwt in 1858 met Johanna Catharina Nesselaar. In 1874 overlijdt Ursus op 50-jarige leeftijd.

    Johanna Catharina Nesselaar hertrouwt in 1890 met Wilhelmus van Hoeven. En deze Wilhelmus van Hoeven had op dat moment een 17-jarige zoon, Rijk van Hoeven. En die Rijk van Hoeven … is mijn overgrootvader.

    Wil je het hele verhaal lezen? Zoek dan Ursus Wiss maar eens op in de Schrama-van Hoeven-van der Hulst-stamboom. En duik in … je verborgen verleden! Wink

  • Joop Vale

    juli 15, 2014

    Met e-reader is het erg handig en overal laat zien is leuk

  • Etienne Dierickx

    juli 15, 2014

    Mijn naam is Etienne Dierickx. Ik ben webmaster van de Dierickx-stamboom.
    Zelf ben ik woonachtig in Etten-Leur (Nederland), doch mijn voorouders stammen ui Oost-Vlaanderen (België).
    Mijn oudste voorvader is van 1686.
    Voor verder onderzoek ben ik aangewezen op het Rijksarchief in België. Helaas is daar nog niet alles gedigitaliseerd.
    Met behulp van mijn MyHeritage-website, aangevuld met informatie via Google, kwam ik er achter dat er in België een tweede Etienne Dierickx leeft.
    Mijn wens tot persoonlijk contact kon ik niet langer bedwingen.
    Telefonische- en e-mail uitwisseling van wederzijdse voorouder-namen leverde als resultaat op dat we tot de constatering kwamen dat we achterneven van elkaar zijn.
    Een persoonlijke ontmoeting ligt in het verschiet.
    De hoop op uitbreiding van mijn stamboom is wellicht niet langer een onbereikbaar perspectief.

  • Beerten Francois

    juli 15, 2014

    afscheidsbrief van mijn nonkel Victor Lemmens, alvorens hij geëxecuteerd werd tijdens de oorlog hebben wij terug gevonden.

    Brussel, 7/10/1942: Lieve ouders, broeders en zusters: Als U dezen brief ontvangt zal ik niet meer tot de levende ‘behooren’. Morgen vroeg om 8 uren moet ik sterven. Het is wel erg maar ik ben vol moed en zal sterven als een man van eer.Het afscheid valt mij zwaar omdat ik U niet meer heb kunnen zien voor ik heenga. Voor U moeder en vader, heb ik altijd niet het beste voldoening gegeven in mijn leven, nochtans God kan mij getuigen als dat ik alles voor U over heb en sinds ik vertrokken ben heb ik voor U allen en vrouw en kinderen alle dagen gebeden, opdat gij gelukkig zou mogen zijn. Gij allen doet goed Uwe plichten, voor mij die U dit nu zeg, ik weet nu wat het zeggen wil afscheid te moeten nemen van dit leven. Doch ik heb mij met God verzoend. Ik spreek dezen nacht nog mijn generale biecht en zal morgen vroeg om 3 uren Communiceren. Ik ben vergezelt nu van een geestelijken tot morgen welke met mij bidt en mijne biecht hoort, ‘zoodus’ zijt maar gerust en gij moeder en vader troost U, gij kunt terug fier op U zoon neer zien, welke U zeker veel verdriet gedaan heeft vroeger. Zeg aan al mijn broeders en zusters mijne beste groeten en de hoop als dat zij mij niet zullen vergeten in hunne gebeden. Gij mijn beste ouders, help een oogje in ‘zijl’ houden op mijne kinderen en als het mogelijk is, doet dan Ugenie met de kinderen in ‘Stall’ komen wonen, daar in die nieuwe huizen van wanne van ‘Beeringen’ zullen ze wel willen wonen. Veel heb ik niet meer te zeggen en daarbij de tijd ontbreek mij ook. Zeg aan onze Frans ook als dat hij mijne plaats moet innemen bij de kinderen. Ik weet wel alsdat hij er goed zal voor zorgen en op dat punt ga ik gerust heen. Moest Ugenie later willen hertrouwen, laat dat toe. Zij is not te jong om alleen te blijven voor het overige van haar leven, maar ik zou willen als dat gij helpt opletten als dat zij dan een ‘deugdzamen’ man neemt, welke ook goed zal zijn voor de kinderen. Wil zij zoo alleen blijven dit zou beter zijn want de tijd welke nog rest is ‘zoorap’ voorbij. Nu beste ouders broeders en zusters mijn laatste vaarwel en ‘veele’ kussen van U zoon en broeder. Tot in den hemel…

  • D.Kersbergen

    juli 15, 2014

    Mijn bet overgrootmoeder had geen man maar wel een kind!
    Misschien dat er iemand weet wie de onbekende vader van mijn overgrootvader is

  • A. de Pruyssenaere

    juli 15, 2014

    Door MYHeritage teruggevonden!
    Na 40 jaar mijn nicht Julie in Australië teruggevonden. Onze moeders waren zussen van elkaar en in die tijd ging alle correspondentie per luchtpostvellen en kaarten.
    Mijn moeder had veel van deze brieven en kaarten bewaard. Nu liggen het bij mij in de kast, zo ook een ring die mijn moeder na de dood van haar zus kreeg. Ook deze heb ik al die tijd in bezit en ben heel blij dat ik hem na bijna een halve eeuw volgend jaar aan mijn nicht(je) kan geven als ze bij mij in Nederland op bezoek komt.
    Echt geweldig!

  • Willybudi Lodewijk Thoral

    juli 15, 2014

    Mijn Familie-Stamboom is groter dan ik had gedacht !

  • Baggerman E.J.

    juli 15, 2014

    Ik vond in de stamboom een Meester timmerman dat was rond 1750 en nu is het zo dat in de familie Baggerman waar ik toe behoor de meeste mannen heel goed kunnen timmeren, maar ik ontdekte ook in de stamboom andere zaken en wel dat in de vrouwelijke lijn zat er zelfs tweeeeuwen geleden al een 100 jarige bij en ook iets negatiefs, het is zo dat veel Baggermannen in de mannelijke lijn sterven tussen de 40 en 60 jaar aan hartklachten als voorbeeld een oudoom stierf toen hij 40 jaar was, mijn grootvader is ook aan zijn hart overleden en zo ook mijn vader en mijn beide broers, ik ben een uitzondering daar ik al 76 jaar ben, ik heb alles van mijn moeder geerfd.
    De Baggermanlijn dwz onze familie dat zijn handelaren en ondernemers en ambtenaren dat heb ik ook in de stamboom gevonden. Dat gaat terug tot 1790 en zo vind je in een stamboom allerlei interresantezaken. Mijn vader handelde met toenmalig Nederlands Indië en met een Joods bedrijf in Berlijn dat heb ik niet terug kunnen vinden en met een firma in Stuttgart, fijne zeep en speciale olie en die firma bestaat nog.
    Verder kon mijn vader Gutsverwalter worden op eenGut in Duitsland, dat is rentmeester maar dat heeft hij geweigert, het politieke klimaat was toen al heel slecht. Ik heb niet kunnen achterhale waar dat geweest is. Via stamboom onderzoek vond ik in Zwolle een grafkelder waar een verre voorvader is bijgezet een familie graf op Zorgvlied en het graf van mijn grootmoeder op Oud Eik en Duin. Naast de grafkelder ligt het graf van mijn bed overgrootmoeder Johanna Maria jonkvrouwe Deutz zij was gehuwd met Gerrit Baggerman. Zo kom je bij stamboomonderzoek van alles tegen en dat maakt het juist zo boeiend.

  • Mail: kijorijo@home.nl

    juli 16, 2014

    Ken wel een mooi verhaal maar dat is meer dan 500 woorden,en dat speelt zich af in Friesland En dat heet de drie Dukatons en dat speelt zich af in Leeuwarden op het Jodenland Daar stond een huisje en daar zijn 3 dukaten in gemetseld. is denk ik ook bekend bij het Fries museum. Dat huisje was of is nog familie bezit.

  • Hein van Lune

    juli 16, 2014

    Dat vind ik een mooi idee en ik ben mijn verhaal al aan het schrijven met een paar foto’s erbij.

  • Reinier Katgert

    juli 17, 2014

    De grootmoeder van mijn vrouw was Engelse, in 1903 in Londen getrouwd met Frans de Haan. We wisten niet meer dan dat zij uit een groot gezin kwam waarvan de moeder tamelijk jong was overleden en dat de kinderen verspreid werden onder familileden en anderen. Dankzij de volkstellingen op My Heritage kon ik de hele familie traceren: het was een gezin van 11 kinderen, van elk van die kinderen weet ik of en met wie ze getrouwd zijn, hoeveel kinderen ze kregen en hoe die neven en nichten van mijn schoonmoeder allemaal heetten en met wie die dan weer getrouwd waren. En ook kon ik dankzij de geboorte, doop en trouwregisters de voorouders van het grote gezin. vinden. tot een huwelijk in 1787 in Londen!
    Al met al heb ik 73 personen gevonden voor de stamboom, het geen heeft geleid tot een artikel van 18 A4-tjes over de familie Cambridge in Londen tussen 1787 en 1978, zonder daarvoor uit mijn stoel te hoeven komen. Verbluffend!

  • Magda vodde

    juli 27, 2014

    Grenzen en overgangen.
    Wanneer iemand zegt: “er zijn grenzen”, dan trekt hij een kleine cirkel. Tegelijkertijd worden tegenwoordig de grenzen steeds vager en debatteren wetenschappers over grenzen van het heelal.
    De oudste Vodde in mijn stamboom heette Joan(1679-1754). Hij was de zoon van Anna Vodde, leefde op de Kotten van zijn oom, in Schwege. Schwege behoorde sedert de 30-jarige oorlog (1618-1648) bij het Niederstift Münster. Nadat de Lutherse heren van Dinklage waren verjaagd stelde de bisschop de trouw katholieke Van Galen aan als burchtheer. Toen is de herkatholisering begonnen. Ik heb daarom sterke vermoedens dat een huwelijk tussen Anna en Jacob niet mogelijk was zonder dat de familie de Kotten zou verliezen. Jacob woonde waarschijnlijk niet meer dan een kilometer van hen vandaan, in het Lutherse Artland. Enige zichtbare overgang tussen boerengehuchten die bij Dinklage dan wel bij Badbergen horen, is er niet.
    Oom Joan kreeg zelf ook twee zoons, een tweeling. Een van beide is jong gestorven. De andere Dierck, had mogelijk een handicap, hij bleef ongetrouwd. Bij de volkstelling van 1750 woonden de ‘broers’ op de Kotten, die bestierd werd door de zoon van Joan: Joan-Dierck. In datzelfde jaar was kleinzoon Johannes Henricus geboren, die later in Holland door het leven gaat als Jan.
    In NieuwerAmstel, ten zuiden van Amsterdam, wonen dan al verscheidene gezinnen uit Dinklage. Er zijn ook seizoenarbeiders. Waarom was NieuwerAmstel zo populair? Er stierven in Dinklage veel kinderen, alleen de oudsten konden erven en er bestond nog altijd een feodaal leenheerstelsel. De grond in NieuwerAmstel vertoonde veel gelijkenis met die in de Heimat: natte veengrond. NieuwerAmstel was ook katholiek. De bevolking van Amsterdam breidde zich snel uit. De roep om voedsel werd door de wind over de velden gejaagd. Alle ‘Duitsers’ werden warmoezier, voeren elke ochtend naar de groentemarkt in de stad.
    De immigranten hadden het niet gemakkelijk. De eerste drie generaties in Holland sterven nog veel kinderen heel jong. Er is weerstand van de autochtone bevolking, ze worden uitgescholden voor Mof of Poep. Binnen de eigen groep is het contact intens: met de rug naar de boze buitenwereld. Toch vindt een langzame integratie plaats. Herman, kleinzoon van Jan, noemt een van zijn zonen Isaac Nanning, naar een molenaar van het Mennonieteneiland, protestant van geboorte*. Rond 1900 verliezen de warmoeziers hun grond aan de grote uitbreiding van Amsterdam. Vanaf dat moment is de integratie volledig. De volgende generatie weet absoluut niets meer van haar afkomst . Zij voelt zich zo Amsterdams als maar kan.
    Vlak bij Dinklage ligt het plaatsje Vörden en in het Nederlands-Saksisch gebied Vorden. Oorsprong van Vorden: doorwaadbare plaats in de rivier. Oorsprong van Vörden: weg van boomstammen door het moeras. De oudste duiding van een Vodde in Dinklage (1545) is een zogeheten Untervogt: iemand die voor de landheer belasting int. Ik stel me voor dat hij een soort tollenaar was, langs een moerasweg. De Kotten ligt in een gebied met vele beekjes richting de Hase, vlakbij het Diepholzer Moor. Vodde: like a bridge over troubled water.
    *bron: Mennonieten Eyland & Museumplein =HenrietteWeilers-Haagen

  • Jan Veth

    augustus 4, 2014

    Ik heb dank zij MyHeritage veel familie leden ontdekt, maar de mooiste was. Dat ik een zus van mijn moeder ontdekte, ik heb mijn moeder nooit gekend ik was 7 maanden toen zij kwam te overlijden, zij had heel veel broers en zussen maar de enige nog levende zus was er een van 96 jaar op 14 augustus 97, ik ben bij haar op bezoek geweest zij vond het prachtig om mij te zien en ik ook ben via haar heel veel over mijn moeder te weten gekomen. ik zelf ben nu 66 jaar, dit hele verhaal had ik nooit meeemaakt als ik niet in MyHeritage was gedoken weet nu ook veel meer over de familie.