

UNESCO heeft in het jaar 2000, 21 maart uitgeroepen tot Wereldgedichtendag (Day of Poetry) om het lezen, schrijven en onderwijzen van de dichtkunst te stimuleren.
In Nederland wordt de Nationale Gedichtendag echter op 31 januari gehouden.
Wij hoeven geen dichters te zijn om te dichten en eigenlijk is het dichten min of meer ingeburgerd in de Nederlandse cultuur. Denk maar eens aan Sinterklaas. Ieder jaar gaan de surprises gepaard met een gedichtje. Of wat dacht u van levensgebeurtenissen als geboorte en overlijden. Hierbij graven wij meestal diep in onze ziel om onze oprechte gevoelens doorgaans in dichtvorm te uiten.
Hoewel de hoogtijdagen zijn geweest zijn poëziealbums nog erg bekend in Nederland. Menig Nederlandse vrouw heeft er wel één gehad. Familie en vrienden kregen de taak om een mooi versje te schrijven begeleid door een plakplaatje (het liefst met gouden glitters en engeltjes).
Sommige personen zijn zelfs in het bezit van poëziealbums van de voorouders. Een mooi aandenken aan familieleden aan gene zijde.
Onderstaand een afbeelding van een poëziealbum uit 1899 van de overgrootmoeder van de fotograaf (“Calimero”).
De tekst luidt als volgt:
Lieve Eugenie,
Wees steeds een zonnestraaltje
Voor ieder die ge ontmoet
Dan geeft ge licht en warmte
En hebt het zelve goedTer herinnering aan mij
je liefhebbende Tante MarieGorinchem, 10 febr. 1899
Heeft u ook nog oude poëziealbums in uw bezit?
thea hulst
maart 22, 2013
ietje fietsie thea is een grietje je zus rietje