Ze deed onderzoek naar de geboortefamilie van haar vader. In plaats daarvan vond ze haar lang verloren halfzuster

Wesley Saucier uploadde haar DNA naar MyHeritage met als doel meer te weten te komen over de afkomst van haar vader. Ze had nooit verwacht dat ze het halfzusje zou vinden dat haar moeder 50 jaar geleden voor adoptie moest opgeven.

In 2020 besloot Wesley de COVID lockdowns te gebruiken voor familiegeschiedenisonderzoek. Haar vader was geadopteerd en ze hoopte meer te weten te komen over zijn achtergrond. Ze besloot een DNA-test te doen, maar kreeg geen significante matches.

Wesley Saucier

Vastbesloten om niet op te geven, sloot Wesley zich aan bij een familiegroep op Facebook en kreeg het advies om haar DNA-resultaten te uploaden bij MyHeritage. Dat deed ze en een paar dagen later ontving ze een sterke DNA-match.

“Het toonde een naam en een achternaam, en er stond een potentiële match van halfzus of nicht,” zegt Wesley. “Maar ze was ouder dan ik, dus ik dacht, nou, dat is minder waarschijnlijk dat ze mijn nichtje is.” Wesley herinnerde zich dat haar moeder haar jaren geleden had verteld over een kind dat ze voor adoptie had moeten plaatsen en begreep dat de match waarschijnlijk van haar was. “Ik belde mijn moeder en vertelde haar het nieuws. De stilte over de lijn zei alles, en toen begon ze te huilen.”

‘Ik had zelfs al een naam voor haar’

“Ik was aan het bidden en hopen omdat ik al jaren naar haar op zoek was,” zegt Wesley’s moeder Angela. “Ik denk dat Wesley, op momenten dat ik dacht dat ze waarschijnlijk sliep, me door de jaren heen waarschijnlijk huilend achter de computer heeft gevonden. Ze wist hoe wanhopig ik hoopte haar te vinden.”

Angela was 18 jaar oud toen ze buitenechtelijk zwanger werd. Toen Angela’s moeder van de zwangerschap hoorde, stelde ze haar dochter voor een ultimatum: of ze kon de baby ter adoptie aanbieden, of ze kon het huis uit. Angela vond dat ze geen keuze had.

Angela op haar 18e. Foto verbeterd en kleuren hersteld door MyHeritage

Jarenlang zocht ze naar haar verloren dochter en schreef brief na brief naar het adoptiebureau in de hoop dat ze haar zouden bereiken. “Ik had zelfs een naam voor haar, die ik haar gaf voordat ze geboren werd. Ik noemde haar Ami Bleu,” zegt Angela. Maar na zoveel jaren proberen en falen om haar dochter te bereiken, nam ze aan dat het nooit zou gebeuren. “Ik had het gevoel gekregen dat ze het contact waarschijnlijk niet wilde. Ik wilde me er niet mee bemoeien als het niet iets was wat ze wilde.”

De dochter – Winona – werd opgevoed door liefhebbende, ondersteunende ouders. Omdat de adoptie gesloten was, hadden ze geen informatie over haar biologische familie.

Winona als baby. Foto verbeterd en kleuren hersteld door MyHeritage

Onlangs moedigden haar adoptieouders haar aan om een DNA-test te doen, zodat ze meer te weten kon komen over haar achtergrond in het algemeen. Geen van hen verwachtte dat ze familieleden zou vinden, maar ze waren allemaal blij met de ontdekking.

‘Het duurde twee jaar voordat we bij elkaar kwamen’

Na een aantal emotionele gesprekken tussen Winona, Wesley en Angela, planden ze om elkaar persoonlijk te ontmoeten… maar stuitten op een serieus obstakel. Uit het niets werd Angela ziek en werd in ernstige toestand opgenomen in het ziekenhuis.

“We hadden een tijd gepland waarop we allemaal samen konden komen in Louisiana,” zegt Wesley. “Een paar dagen voordat we elkaar allemaal zouden ontmoeten, werd mijn moeder op de vloer van haar appartement aangetroffen en reageerde ze niet meer. En we dachten, wow, we hebben geprobeerd om deze ontmoeting te laten doorgaan en het gaat niet gebeuren.”

Angela werd gediagnosticeerd met encefalopathie en onderging twee operaties voordat ze begon te herstellen. “Op een dag begon ze weer te praten en we dachten, jeetje, nu is ze weer normaal. We kunnen deze reis weer plannen. Het heeft twee jaar geduurd voordat we allemaal weer bij elkaar waren,” zegt Wesley.

‘Ik wilde mezelf steeds knijpen’

Als toegewijde kerstliefhebbers ontmoetten ze elkaar uiteindelijk in het Hilton Hotel onder de dennenbomen en kerstversiering. Een paar neven en nichten en hun kinderen waren ook aanwezig om elkaar voor het eerst te ontmoeten.

Angela omhelst haar dochter voor het eerst in 50 jaar

Bekijk hoe Wesley haar verhaal vertelt en het moment van hereniging in de video hieronder:

“Ik was verrast dat ik helemaal niet nerveus was, en ik was ook niet verrast door hoe vertrouwd de omhelzingen aanvoelden,” zegt Winona. “Het voelde als knuffelen met familie. Onze gesprekken verliepen ook zo gemakkelijk. Ik heb de neiging om me een beetje ongemakkelijk en verlegen te voelen als ik mensen leer kennen, maar dat voelde ik helemaal niet. De hele familie voelde meteen als familie. Ik vind het ook heerlijk om ‘mijn zus’ te kunnen zeggen!”

Wesley, Angela en Winona

“Toen ze door de deur kwam, was ik zo aan het giechelen,” zegt Wesley. “We hebben drie jaar gewacht om haar in het echt te ontmoeten. Ik dacht dat ze zo lang was op foto’s, maar ik was opgelucht toen ik hoorde dat ze net zo klein is als ik!”

“De hele tijd dat we met z’n drieën zaten en praatten, wilde ik mezelf steeds knijpen omdat het verhaal van Ami Bleu (Winona) een onopgelost mysterie was dat ik van mijn moeder hoorde,” gaat Winona verder.

“Een van de vele pijnpunten in haar leven die nooit zou helen. En met alle mensen in de wereld ging ik ervan uit dat ik uiteindelijk een fortuin zou moeten betalen voor een privédetective. Ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan. Ik ben blij dat ik mijn nieuwsgierigheid de overhand heb laten nemen. Mijn moeder is blij dat ik weet hoe ik de computer moet gebruiken.”

Hartelijk dank aan Wesley, Angie en Winona voor het delen van hun ongelooflijke verhaal met ons! Als u ook een verbazingwekkende ontdekking hebt gedaan met MyHeritage, dan horen wij dat graag. Stuur het ons via dit formulier of stuur een e-mail naar stories@myheritage.com.